Yüzüncü Ad - Amin Maalouf

578 Pages·2007·1.83 MB·Turkish

by  Amin Maalouf

Amin Maalouf′un
YKY′deki öteki kitapları:

Afrikalı Leo (1993)
Semerkant (1993)
Tanios Kayası (1995)
Doğunun Limanları (1996)
Ölümcül Kimlikler (2000)

tarayan: Kütüphaneci
paylaşan: Ayhan Hocha
epub: balci60
AMIN MAALOUF

Yüzüncü Ad
“Baldassare′nin Yolculuğu”

ÇEVİREN:
SAMİH RİFAT
ROMAN

İSTANBUL
Yapı Kredi Yayınları -1390
Edebiyat - 371

Yüzüncü Ad "Baldassare′nin Yolculuğu" / Amin Maalouf
Özgün adı: Le Périple de Baldassare
Fransızcadan çeviren: Samih Rifat

Kitap editörü: Elif Gökteke
Düzelti: Alev Özgüner

Kapak tasarımı: Nahide Dikel
Baskı: Şefik Matbaası

Çeviriye temel alınan baskı: Amin Maalouf, Le Périple de
Baldassare, Bernard Grasset, Paris, 2000
1. baskı: İstanbul, Ekim 2000
ISBN 975-08-0003-6

© Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık Ticaret ve Sanayi A.Ş.,
2000
© Éditions Grasset & Fasquelle, 2000.

Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık Ticaret ve Sanayi A.Ş.
Yapı Kredi Kültür Merkezi
İstiklal Caddesi No. 285 Beyoğlu 80050 İstanbul
Telefon: [phone] (pbx) Faks: (0 212) 293 07 23
http://www.yapikrediyayinlari.com
http://www.shop.superonline.com/yky
e-posta: [email protected]
İÇİNDEKİLER

DEFTER I
Yüzüncü Ad
DEFTER II
Sabetay′ın Sesi
DEFTER III
Yıldızsız Bir Gök
DEFTER IV
Cenova′nın Ayartması
Andrée′ye
DEFTER I
Yüzüncü Ad
Canavar′ın yılına girmemize daha dört uzun ay var, oysa
gelmiş dayanmış bile kapıya. Gölgesi, yüreklerimizi ve
evlerimizin pencerelerini örtüyor.
Çevremdeki insanlar başka şeyden söz edemez oldular.
Yaklaşan yıl, ön belirtiler, kehanetler... Gelsin! diyorum kimi
zaman kendi kendime; boşaltsın artık mucize ve felaketlerle
dolu heybesini! Sonra cayıyorum bu düşünceden; tüm o güzel
yıllara geri gidiyorum belleğimde, her günü akşamın
zevklerini beklemekle geçirdiğimiz o sıradan, iyi yıllara. Ve
ağız dolusu lanet okuyorum kıyamete tapanlara.
Nasıl başladı bu çılgınlık? Önce kimin kafasında
filizlendi? Hangi gökkubbenin altında? Kesin olarak
söyleyemem, yine de bir biçimde biliyorum bunu.
Bulunduğum yerden korkuyu gördüm; o iğrenç korkunun
doğduğunu, büyüdüğünü, yayıldığını gördüm; kafalara nasıl
sızdığını gördüm -en yakınlarımınkine, benimkine varana
dek-, aklı yerinden oynatıp ayaklar altına alışını, aşağılayışını,
sonra da onu parçalayıp gövdeye indirişini izledim.
Güzel günlerin uzaklaşıp gittiğini gördüm.
Buraya dek dinginlik içinde yaşadım ben. Mutluluk ve
erinç içinde, her mevsim biraz daha göbek bağlıyor, biraz
daha zenginleşiyordum; elimin ulaşamayacağı hiçbir şeye göz
dikmiyordum; komşularım kıskanmaktan çok
pohpohluyorlardı beni.
Ve birdenbire, her şey hızlandı çevremde.
Ortaya çıkıveren, sonra da benim hatam yüzünden yokolan
o tuhaf kitap...
Yaşlı İdris′in ölümü; gerçi kimse bu yüzden suçlamıyor
beni... kendimden başka.
Ve tüm kararsızlığıma karşın Pazartesi günü çıkmak
zorunda olduğum şu yolculuk. Bu yolculuğun dönüşü yok
gibi geliyor bugün bana.
Bu nedenle bu yeni deftere ilk satırları yazarken pek de
tasasız sayılmam. Henüz hangi biçimde aktaracağımı
bilmiyorum, ne bugüne dek olanları, ne de şimdiden kendini
belli edenleri. Olanı biteni kapsayan basit bir anlatı mı olacak
bu? İçten duygularımı dökeceğim bir günce mi? Bir seyir
defteri mi? Yoksa bir vasiyet mi?

Belki de öncelikle Canavar′ın yılı konusundaki
kaygılarımı ilk uyandıran kişiden söz etmeliyim. Adı
Evdokim. Yaklaşık on yedi yıl önce gelip kapımı çalan
Moskovalı bir hacı. Neden yaklaşık diyorum ki? Tüccar
defterimde kesin tarihi yazılı. 1648 yılı Aralık ayının yirminci
günüydü.
Her zaman her şeyi not ettim, öncelikle de sonradan
unutabileceğim küçücük ayrıntıları.