YAKAMOZ YAYINCILIK ISBN 978-975-8809-95-0 1. BASKI ŞUBAT 2007 JESUS PAPERS ...

341 Pages·2007·1.51 MB·Turkish

YAKAMOZ YAYINCILIK
ISBN 978-975-8809-95-0
1. BASKI ŞUBAT 2007
JESUS PAPERS
MICHAEL BAĐGENT

Gürsel Malı. Alaybey Sk. No: 10/2 Kağıthane/ist. Tel: [phone] Faks: 0212 222 72 35 E-posta:
[email protected]
© Michaei Baigent 2006 Onk Agency Ltd. aracılığıyla Türkçe yayın hakları Yakamoz
Yayınalık'a aittir.
ĐSA
YAZMALARI
MICHAEL

BAIGENT
içindekiler

B Đ R Saklı Belgeler 19
ĐKĐ Papazın Hazinesi 25
Ü Ç Kral Đsa 39
DÖRT Yıldızın Oğlu 61
BEŞ inancın Đsa'sının Yaratılışı 89
ALTI Roma'nm En Büyük Korkusu 113
YEDĐ Çarmıhtan Sağ Kurtuluş 135
SEKĐZ Đsa Mısır'da... 155
DOKUZ Mısır'ın Gizemleri 181
O N Yücelme 203
O N B Đ R Kaynağı Deneyimleme 237
ON ĐKĐ Cennetin Krallığı 249
ON ÜÇ Đsa Yazmaları 269
ON DÖRT Kültür Ticareti 299
O N B E Ş Ek Bölüm 311
Notlar 323
Kaynakça 341
Teşekkürler
Sonunda kızarmış gözler, solgun bir ten ve elimde sayfalarla, geceden
aydınlığa çıktığımı hatırlıyorum. Yardım almadan bu işi başaramazdım doğrusu.
En başta eşim Jane'e, hayatın akışını normal bir seyirde koruyabilme
yeteneğinden ve bana verdiği destekten ötürü teşekkür ederim. Günün yıldızı
sonunda yükselmişti ve ben sadece onun takipçisiydim.
Ayrıca bana yardım etmek için zamanlarının büyük bölümünü bilgisayar
karşısında harcayan ailemin tüm fertlerine teşekkür etmeliyim; bir kez olsun
benden, profesyonel yardım almamı istemediler.
Yine de profesyonel bir destekçim her zaman vardı ve o, ajansım Jonathan
Clowes Ltd.'den Ann Evans'tı. Teşekkürler, Ann.
Aldığım bir başka destek de, bugüne kadar tanıdığım en iyi editör olan,
HarperCollins-New York'un Yönetici Editörü Hope Inelli'den geldi.
Teşekkürler, Hope.
Ayrıca, HarperSanFrancisco'dan ortak yayıncı Claudia Riemer Boutote'ye de
reklam-tamtım konusundaki yardımları için teşekkür etmek istiyorum.
Teşekkürler, Claudia.
Son olarak, özgürlüğümüzü sınırlandıran tabulaşmış kutsiyet kavramlarını
sorgulamadan kabullenmek yerine, merak edip araştıran ve yanıt arayan tüm
okurlarıma teşekkür ederim.
Zirveye ulaşmak için birçok yol vardır. Bu yollardan hangisinin en iyisi
olduğuna kim karar verebilir ki...
Mlchael Baigent
1948'de Yeni Zelanda'da doğdu. Christchurch'deki Can-terbury
Üniversitesinin psikoloji bölümünden mezun oldu ve Đngiliz Kent
Üniversitesi'nde mistisizm ve dinsel deneyimler üzerine mastır yaptı. 1976'dan
beri eşi ve çocuklarıyla birlikte ingiltere'de yaşamaktadır. Babil'in Kehanet-
lerinden ve Antik Takipler adlı kitapların yazarıdır. Ayrıca uluslararası
çoksatanlar Kutsal Kan, Kutsal Kase ve Mesih'in Mirası (Henry Lincoln ve
Richard Leigh ile beraber), Tapınak ve Loca, Ölü Beniz Parşömenleri Yanılgısı,
Đksir ve Taş, Gizli Almanya ve Engizisyon kitaplarının ortak yazarlarındandır.
Bir din tarihçisi ve gizli ilimler alanında önde gelen bir uzman olarak, bu kitapta
sonuca bağlanan Isa ile ilgili gerçeği bulmak için yirmi yılını konuyla ilgili
araştırmalar yaparak geçirmiştir.
Sunuş
28 Mayıs 1291, KUTSAL TOPRAKLAR: Akra; Haçlı Krallığının sonuncu
liman şehri yıkıntılar içinde uzanıyordu. Ayakta duran tek şey Tapınak
Şövalyeleri'ne ait büyük deniz kulesiydi.
Yedi hafta boyunca, Mısır'ın genç Sultanı Halil el-Eşref in kumandasındaki
Arap orduları, önce şehrin etrafını kuşatmış ve kuşatma sonunda da saldırıya
geçmişti. Hıristiyanlığın son başkenti bitmişti. Bir zamanlar sokaklarını
savaşçıların, soyluların, tüccarların, dilencilerin doldurduğu bu kalabalık şehir;
artık yıkılmış binalar ve cesetlerle doluydu. Şehir düştüğü için katliam ve
hırsızlığın serbestçe yapıldığı o vahşet günlerinde utanma duygusu yoktu.
Araplar Haçlılara ait tüm izleri ortadan kaldırmaya kararlıydı; Haçlılar ise
çaresiz bir durumda olmalarına rağmen, umutlarını yitirmeden hayatta kalmaya
en az onlar kadar kararlıydı ve umutları krallıklarını tekrar kurabilmeleri için
gerekliydi. Ancak bu umut, Akra'nın düşmesiyle kırılmıştı. Dumanların, şehrin
kanayan yıkıntılarının ötesinde, sadece Tapınak Şövalyeleri'nin büyük deniz ku-
leşi zarar görmeden ayakta kalmıştı. Kulede sadece -bir zamanlar Kudüs’ün
Hıristiyan Krallığı'nın büyük ve güçlü ordusundan geriye kalan- elli ya da
altmış şövalyeyle beraber o ana kadar hayatını kurtarabilenler vardı. Beklediler.
Yapabilecekleri başka hiçbir şey yoktu. Kimse onları kurtarmaya gelmiyordu.
Birkaç gemi geri döndü, bazı şövalyeler ve siviller kaçtı. Diğerleri sonun
gelmesini beklediler ve bir hafta daha devam eden saldırılara karşı koydular.
Tapınakçılar ümitsiz olmalarına rağmen, büyük bir inançla savaşmıştı. Sultan,
bütün şövalyelerin ve sivillerin savaşmaktan vazgeçip kaleyi terk etmeleri
halinde, kendilerine zarar vermeden gitmelerine izin verileceğini teklif edince,
direnişi yöneten Mareşal Tapınakçı bunu kabul etti. Ve başında bir emir
bulunan Arap savaşçılardan oluşan bir birliğin kaleye girip, Sultan'm sancağını
dikmesine izin verdi. Fakat birlik verilen söze uymayıp kaledekilere saldırmaya
başladı. Tapınakçılar öfkeyle hepsini öldürdü ve Sultan'm sancağını geri indirdi.
Sultan, bunu bir ihanet olarak gördü ve acımasızca saldırdı. Ertesi gün Sultan
'güvenli çıkış' teklifini tekrarladı. Tekrar kabul edildi. Mareşal Tapınakçı ve
beraberinde birkaç şövalye ateşkes altında şartları konuşmak için kaleden çıktı.
Fakat daha Sultan'a ulaşamadan, kalenin etrafını sarmış fedailer tarafından
tutuklanıp, idam edildiler. Artık Sultan'dan gelecek hiçbir "Teslim olun!" çağrı-
sı, Tapınakçılar tarafından kabul edilmeyecekti. Artık bu, ölümüne bir savaş
olacaktı.
O kader gününde, Tapınakçı kalesinin duvarlarının temeli Araplar tarafından
kazıldı ve tahrip edildi; sonunda da yıkım gerçekleşti. Araplar kıyıma
başlamıştı. Đki bin beyaz kaftanlı Memlûk savaşçısı, Tapınakçı kulesinin du-
varında açılan delikten içeri hücum etti. Yapısı, günler süren saldırıların
ardından zayıflayan kale, düşmana geçit
vermişti. Hem işgalciler hem de kaleyi savunanlar, ani bir gürültüyle yıkılan
kalenin taşları altına gömülmüştü. Yıkım durup etrafa toz yağdığında; sessizlik-
her şeyin bittiğini ilan etmişti. Yaklaşık iki yüz yılın ardından, kutsal
topraklardaki Hıristiyan Krallığı rüyası bitmişti.
Şimdi Tapınakçılar bile kalelerini terk ediyor, sayıları yirmi bin kadar olan
din kardeşlerine 173 yıldan daha uzun süre vatan olmuş bu topraklardan geri
çekiliyordu.
TAPINAKÇILAR BENĐ HER ZAMAN BÜYÜLEMĐŞTĐR. Sadece profesyonel
bir ordu olarak oynadıkları rolle değil; modern dünyanın başlangıcına yaptıkları
ve dikkatlerden kaçan büyük katkılarla da... Gerçekleştirdikleri şehirlerarası ve
ülkelerarası para transferleriyle paranın kılıçtan daha güçlü olduğunu
gösterdiler; baskın aristokrasi ve köylü sınıfı arasında bir boşluk yaratarak, orta
sınıfın doğması için yer açtılar. Ancak bu gerçeğin yanı sıra gizemin büyüleyici
etkisi her zaman var olmuştur. Kimi tapınakçılarm Roma merkezli inançtan
saptığı yorumları yaygındır. Onlar, dinin yüksek mevkideki koruyucuları olarak
görülüyor olmalarına karşın, haklarında çok az şey bilinen kişilerdi. Đşte bu
konu bende bir merak uyandırdı ve bazı yanıtlar bulmaya karar verdim. Tapınak
Şövalyeleri 'nin gizemli yanlarını araştırmaya başladım.
Bir gün Londra'da bir kitapçıda otururken, kitapçı dükkanının sahibi olan
arkadaşım, Tapınakçılar hakkında ilgimi çekecek bilgilere sahip biriyle beni
tanıştırmak istediğini söyledi. Meslektaşım Richard Leigh'le tanışmamsa bu
şekilde başladı. Tanışmamızı takip eden yirmi seneden daha uzun bir zaman
dilimi içinde, birlikte yedi kitap yazdık.
Richard, kesinlikle şaşırtıcı bilgilere sahipti. Bu bilgiler ona Henry
Lincoln'den geçmişti. Richard ve ben hemen
güçlerimizi birleştirmemiz gerektiğinin farkına varmış tık. Birkaç ay sonra da
Henry aynı karara vardı. Bir takım oluşturduk ve çalıştık. Sonuç, altı yıl sonra,
bir çoksatan olan Kutsat Kan, Kutsal Kase kitabıydı.
Bizim en önemli savımız, tarihçiler tarafından çok nadiren birbirleriyle
ilişkilendirilmiş olan, Haçlı Savaşları ve Kase efsanelerine yeni bir bakış da
getiriyordu. Her iki konunun arkasında bir kan bağı, bir hanedan olduğunu
keşfettik: Bu, Yahudilerin meşhur 'asil kan soyu'yani Davut'un nesliydi.
Kase efsaneleri, eski pagan Kelt geleneklerine ait unsurları ve Hıristiyan
mistisizmine ait unsurları birleştiriyordu. Toprağın verimliliğinin devam
etmesini sağlayan bir 'bereket kasesi' sembolü en baştan beri vardı ve Kase ta-
nımları mistik bir olayın anlatımında kullanılan terimlerle j'-apılıyordu. Bize
anlamlı gelen; efsanelerde vurgulanan Kutsal Kase Koruyucuları, Perceval veya
Parsival terimlerinin Kudüs'teki çarmıha kadar uzanarak, tarihin içinden geçip
gelen 'en kutsal kan soyu'na işaret ediyor olmasıydı. Belli ki bu; Davut'un
nesliydi. Bu konu, tüm Kase yorumcularının dikkatinden kaçmış gibiydi.
Sangraal veya Sangreal yani Kase (Grail) teriminin üzerinde tartıştık. Bu
terim, sözcük oyunuyla zekice bölünerek üzerinde oynanmış olan, San Graal
veya San Greal -Kutsal Kase (Holy Grail)- sözcüklerinden geliyordu. Sang Real
terimi ise 'Asil Kan (Blood Royal)' anlamındadır ve biz bunun, Davut'un asil
nesline işaret edebileceğini düşündük. Gerçekten de Ortaçağ boyunca bu nesil,
'en kutsal nesil'di.
Davut'un bu kutsal neslinin, Ortaçağın ilk dönemleri boyunca Güney
Fransa'da varlığını sürdürdüğüne dair hiç bir şüphe yoktur. Bu tarihi bir
gerçektir.
Charlemagne, krallığını kurarken en yakın yoldaşlarından biri olan Guillem
(William)'i Toulouse, Barcelona ve