Table Of ContentTarih Okulu Dergisi (TOD)                                       Journal of History School (JOHS) 
Haziran 2016                                                                                June 2016 
Yıl 9, Sayı XXVI, ss. 389-415.                                      Year 9, Issue XXVI, pp. 389-415.   
 
DOI No: http://dx.doi.org/10.14225/Joh933 
 
 
UŞAK İLİ NÜFUSUNUN BAŞLICA ÖZELLİKLERİ 
 
 
Ahmet KAYA 
 
 
Özet 
Uşak ilinin başlıca nüfus özellikleri ile ilgili yapılan bu çalışmada Uşak ilinin 
1953 yılında il olmasından sonra yapılan nüfus sayımları dikkate alınarak nüfusun 
genel gelişimi coğrafi bir bakış açısıyla incelenmiştir. Ege Bölgesinin İç Batı Anadolu 
Bölümünde yer alan Uşak, Ankara-İzmir karayolu üzerinde yer alır. Aynı zamanda 
Yüksek Hızlı Tren hattı üzerinde bulunması, gelecekte ulaşım açısından daha iyi 
konuma geleceğini de  göstermektedir. 1955 yılı genel nüfus sayımında 165.354 olan 
nüfusu 2014 yılında 349.354 kişiye ulaşan Uşak, yaklaşık 60 yıllık sürede nüfusunu 
iki kattan fazla arttırmıştır. Sanayinin hızla geliştiği Uşak ilinnin iki organize sanayi 
bölgesine sahip olması gelecekte de sahaya yapılan göçün artacağını göstermektedir. 
Uşak ilinin kırsal kesiminde ise nüfusun boşaldığı görülmektedir. Kırsal kesimde 
yapılacak  olan  yatırımların  rantabl  olarak  gerçekleşmesi  bu  kesimdeki  nüfus 
boşalmasının önüne geçebilecektir. Uşak il merkez nüfusunun her geçen gün artması 
ilde konut, ulaşım gibi alt yapı sorunlarını beraberinde getirmektedir. Gelecekte bu tür 
problemlerin  yaşanmaması  için  nüfus  gelişiminin  iyi  değerlendirilip,  şehir 
planlamasının bu doğrultuda yapılması daha uygun olacaktır. 
Bu çalışma Uşak’ta nüfusun sosyo-ekonomik problemlerini coğrafi bir bakış 
açısıyla inceleyip, gelecek yıllarda ortaya çıkabilecek problemlere yönelik çözümler 
üreterek, yatırımlara yön verebilmek amacıyla ortaya konulmuştur 
Anahtar Kelimeler: Uşak İli, Nüfus, Göç, Nüfus Hareketleri 
 
Basic Characteristics of Population of Uşak Province 
 
Abstract  
This study which is included in the principle population features of Uşak 
province  investigated  the  general  improvement  of  the  population  with  the 
geographical view after Uşak had been become a province in 1953 and conducted the 
                                                
 Dr., Uşak İl Milli Eğitim Müdürlüğü.
Ahmet Kaya 
census. Uşak where is in The West Central Anatolia of Aegean Region is located in 
the highway of the direction between Ankara and İzmir. At the same time, the position 
of the city which will have high speed train line has shown that Uşak will have better 
state for transportation. According to the general population census results in 1955, it 
was 165354, but according to the general population census results in 2014, the 
population was 349354 which meant that the city increased its population more than 
two fold during almost 60 years. It is estimated that the immigration movements to 
Uşak province will increase more due to improving the industry and having two 
organized industrial zones. Rural areas of the city have been losing the population. If 
the investments which will be applied in rural areas occur as profitable way, that will 
prevent the population discharging in these areas. The factor of rising the population 
day by day in city centre has caused the substructure problems such as housing and 
transportation. In order to resolve those kind of problems in the future, progress of 
population should be evaluated in better way and it will be more suitable that urban 
planning should be applied with this direction. 
This study was revealed in order to direct the investments by producing the 
solutions that are related to the problems which might come out for coming years, 
after it examined the social economic problems with the geographical perspective. 
Key Word: Uşak Province, Population, Migration, Population Movements 
 
1. Giriş 
Nüfus  sınırları  belli  alanda  yaşayan  insan  sayısı  olarak 
tanımlanmaktadır. Toplumların varlıklarını sürdürebilmesi ve gelecekte etkin 
bir  şekilde  rol  oynaması  nüfusun  sayısına  ve  sahip  oldukları  özelliklere 
bağlıdır. Ülkemizde ilk nüfus sayımları 1927 yılında yapılmıştır. Araştırma 
sahasının nüfusu hakkında doğru bilgi elde etmek ve daha gerçekçi yorumlar 
yapabilmek  ancak  periyodik  şekilde  yapılan  nüfus  sayımları  ile  mümkün 
olmuştur (Özav, 2002: 53). Nüfus, her an değişen, dinamik bir olaydır. Bir 
yandan doğumlar, diğer taraftan ölümler gerçekleşmekte, göçler yaşanmakta 
ve  insanların  nitelikleri  zamanla  değişmekte,  hepsinden  önemlisi  nüfusun 
miktarı  ve  niteliklerinin  dağılışında  değişiklikler  söz  konusu  olmaktadır 
(Özgür, 2011).  
[390]
Uşak İli Nüfusunun Başlıca Özellikleri 
 
Harita 1: Uşak İli Lokasyon Haritası 
 
Araştırma sahasını oluşturan Uşak ili, Ege Bölgesi’nin İç Batı Anadolu 
bölümünde yer almaktadır. İl idari sınırları doğuda Afyonkarahisar, batıda 
Manisa, kuzeyde Kütahya ve güneyde Denizli ili ile çevrelenmektedir. Uşak 
ili,  merkez  ilçe  dahil  6  ilçeden  oluşmaktadır.  Uşak  ilinin  merkezi 
konumundaki    Uşak  şehri  ilin  200.000  nüfusu  aşan  en  önemli  şehir 
yerleşmesidir (Deniz, Deniz, Diktaş & Balcıoğlu, 2015). 
Uşak ili 1953 yılına kadar Kütahya iline bağlı bir ilçe merkezi iken bu 
yıl il statüsüne kavuşmuştur. Uşak'ın il yapılmasından sonra ilk nüfus sayımı 
1955 yılında gerçekleşmiş ve söz konusu sayım sonucunda nüfusu 165.354 
kişi olarak tespit edilmiştir. Uşak’ın il olmasından sonra geçen 60 yıllık süre 
[391]
Ahmet Kaya 
zarfında ilin nüfusu 2014 adrese dayalı nüfus sayım sonuçlarına göre 349.459 
kişiye ulaşmış ve yaklaşık olarak % 110 oranında bir artış göstermiştir. 
 
Araştırmanın Amacı ve Yöntemi 
Uşak ili nüfusunun genel özelliklerini konu alan bu çalışmada nüfus 
konusunun  daha  iyi  değerlendirilebilmesi  ve  il  dâhilinde  gerçek  nüfus 
bilgilerinin alınabilmesi amacıyla 1955 yılından günümüze kadar olan nüfus 
bilgileri  üzerinde  değerlendirme  ve  analiz  yapılmıştır.  Yapılan  çalışmada 
Türkiye  İstatistik  Kurumunun  sayısal  verileri  alınarak  değerlendirmeye 
gidilmiştir. Bu kapsamda Uşak ilinin nüfus miktarı, nüfusunun dağılışı ve 
yoğunluğu,  nüfus  artış  hızı,  ildeki  kır-kent  nüfusu  ve  göç  olgusunun 
incelenmesi ve daha iyi yorumlamalar yapılabilmesi amacıyla çalışma, şekil 
ve  haritalarla  desteklenmiştir.  Araştırma  ile  Uşak  ilinin  başlıca  nüfus 
özelliklerinin  analizinin  yapılması,  inceleme  sonucunda  ortaya  çıkanların,  
gelecekte  yapılacak  yatırımlara  yön  vermesi  ve  kaynaklık  etmesi 
amaçlanmıştır. Araştırma sahasında merkez ilçe ve Banaz ilçelerinin nüfus 
özellikleri  1927-1997  sayımlarına  göre  geçmiş  çalışmalarda  incelenmiştir 
(Çetin, 2001a; Çetin, 2001b). Bu çalışma ile nüfusun 1990’ların sonları ile 
günümüz arasındaki seyri de ortaya konmaya çalışılmıştır. 
 
Uşak İlinde Nüfusun Gelişimi:  
Uşak 1953 yılında Kütahya ilinden ayrılarak 15 Temmuz 1953 yılında 
çıkarılan 6129 Sayılı Kanunla il statüsüne kavuşmuştur. Uşak’ın il olmasından 
sonra periyodik  olarak yapılan ilk sayım 1955 yılında gerçekleştirilmiştir. 
Yapılan sayım sonucunda il nüfusu 165.354 kişi olarak kayda geçmiştir. Uşak 
ilinin  nüfus  gelişimini  tam  olarak  belirleyebilmek  için  il  statüsüne 
kavuşmasından sonraki sayımlar dikkate alınmıştır. Takip eden ikinci sayım 
1960 yılında yapılmış ve söz konusu sayımda Uşak il nüfusu 184.733 kişiye 
ulaşarak yıllık artış hızı (Y.A.H.) ‰ 23,43 dolayında artış göstermiştir. 19.379 
kişinin Uşak nüfusuna dahil olduğu bu dönem, 5 yıllık dönemlerde yapılan 
sayımlarda nüfusa sayısal olarak en fazla kişinin dahil olduğu dönemdir. 1965 
yılında yapılan sayımda il nüfusu en düşük artış dönemini yaşamış; 5.803 
kişinin nüfusa dahil olduğu bu dönemde artış ‰ 6,28’de kalmıştır. Söz konusu 
dönemde nüfus artış oranının en düşük seviyeyi göstermiş olmasını, 1961 
yılından sonra Avrupa’ya olan işgücü göçleri ile açıklamak mümkündür. 
 
[392]
Uşak İli Nüfusunun Başlıca Özellikleri 
 
Tablo 1: Sayım Dönemlerine Göre Nüfus ve Nüfus Artış Hızları. 
 
Yıllar  Uşak Nüfusu  Y.A.H (‰)  Türkiye N.  Y.A.H (‰) 
1955  165.354  -  24.064.763  29.7 
1960  184.733  23.43  27.754.820  30.6 
1965  190.536  6,28  31.391.421  26.2 
1970  207.512  17.81  35.605.176  26.8 
1975  229.679  21,36  40.347.719  26.6 
1980  247.224  15.27  44.736.957  21.7 
1985  271.261  19.44  50.664.458  26.4 
1990  290.283  14.02  56.473.035  22.9 
2000  322.313  11.03  67.803.927  20.0 
2014  349.459  6.01  77.695.904  14.6 
 Kaynak: TUİK (2014) 
 
Nüfus sayım dönemlerinde ikinci en yüksek artış ise 1970-75 dönemine 
rastlamış ve bu dönemde yıllık ‰ 21,36 oranında bir artış gerçekleşmiştir. 
Nüfus artışında görülen bu yükselmeyi, 28 Mart 1970 yılında meydana gelen 
Gediz Depremi sonrasında Gediz başta olmak üzere çevre yerleşmelerden 
Uşak iline yapılan göçlerle açıklamak doğru olacaktır. 
Türkiye  genelinde  nüfustaki  en  yüksek artış, 1955-1990 döneminde 
görülmektedir. Uşak ilinde de buna benzer bir durum söz konusudur. Bu 
dönemde nüfus artışının temel nedenleri arasında ülkedeki çok partili dönemin 
varlığı,  yaşanan  ekonomik  gelişmeler,  ulaşım  ağlarının  yapılanması  ve 
demokratik  ortamın  olumlu  sonuçları  etkilidir  (Kaya,  2013:103).  Diğer 
taraftan Doğanay, Tandoğan ve Özgür’ün ifade ettiği gibi savaş ortamının 
ortadan kalması, evlenmelerin artması, ülkede yaşanan ekonomik ve sosyal 
gelişmeler nüfus artışını destekleyen unsur olmuştur (Doğanay, 1997:157-158, 
Tandoğan,  1998:  25-26,  Özgür,  1998:  13).  Genel  olarak  nüfus  sayım 
sonuçlarını  değerlendirdiğimizde,  Türkiye  ortalamasının  altında  bir  artış 
olduğu görülmektedir. 
 
 
 
 
[393]
Ahmet Kaya 
Grafik 1: Uşak İlinde Nüfus Artışı (1955-2014) 
Kişi  1955  1960 
 
 Kaynak: DİE ve TÜİK 
 
İlçe  merkezlerinde nüfus  değişimine bakıldığında  yaklaşık 60  yıllık 
sürede Uşak merkez ilçe, nüfusunu % 836 oranında arttırırken, Karahallı ilçe 
merkezinde  %  17  oranında  azalma  meydana  gelmiştir.  İlçe  merkezleri 
içerisinde Banaz’da nüfus % 639 oranında artarken, Eşme’de artış % 390’da 
kalmıştır. 
 
Tablo 2: Sayım Dönemlerin Göre Nüfus ve Nüfus Artış Hızları 
  İlçe Merkez Nüfusları  Genel Nüfusları 
İlçe  1955  2014  Değişim % 1955  2014  Değişim % 
Uşak  23.496  196.466  836  55.453  231.563 418 
Banaz  2.304  15.983  693  30.040  36.609  22 
Eşme  3.689  14.396  390  29.535  35.749  21 
Karahallı  4.922  4.106  -17  16.768  10.769  -36 
Sivaslı  3.207  6.911  215  15.925  21.122  25 
Ulubey  4.103  5.027  23  17.653  13.647  -23 
Toplam  41.721  242.889  582  165.374  349.459 211 
 Kaynak: TUİK (2014). 
 
Karahallı nüfusunun 1955’den günümüze kadar genel toplamda 5.999 
kişi azaldığı ve % 36 oranında nüfus kaybettiği görülmektedir. 1955 yılında 
gerçekleşen sayımda en fazla nüfusa sahip ilçe merkezi olan Karahallı, Uşak 
ilinin  en  eski  sanayi  merkezlerinden  biriydi.  Özellikle  ev  ve  atölye  tipi 
dokuma sanayinin yörede oldukça eski bir geçmişi söz konusudur. Ulaşım, 
pazarlama gibi sorunlardan dolayı Karahallı ilçesinin temel geçim kaynağı 
[394]
Uşak İli Nüfusunun Başlıca Özellikleri 
olan dokuma sektörünün gücünü yitirmesi, ülkemizin genelinde olduğu gibi 
Karahallı’da da nüfusun büyük şehirlere özellikle İstanbul, Bursa ve Denizli 
gibi il merkezlerine yönelmesine neden olmuştur (Özav & Kaya, 2008: 15). 
Banaz ilçe merkezinde artış % 693 iken ilçe genelinin toplam nüfusunda 
artışın % 22’lerde kalması ise Banaz köylerinden il ve ilçe merkezine olan 
göçlerin bir sonucudur.  
Toplam  nüfusunda  azalma  görülen  diğer  bir  yerleşme  ise  Ulubey 
ilçesidir. Ulubey ilçe merkezi, nüfusunu % 23 arttırırken, toplam nüfusunda 
ise % 23’lük bir azalmanın olduğu görülmektedir. Bu durum ilçenin kırsal 
kesiminden  dışa  olan  göçün  varlığını  işaret  etmektedir.  Nüfus  verileri 
incelendiğinde  ilçe  merkezinin  son  60  yıllık  sürede  nüfusunu  korumayı 
başardığı, az da olsa bir miktar artış olmakla birlikte kırsal kesiminde ise 
azalmanın olduğu görülmektedir (Tablo 2, Grafik 1). İlçe genel nüfuslarında 
ise  artış  ve  azalışlar  oransal  olarak  %  418  Uşak  merkez  ilçe  ile  %  -36 
Karahallı ilçesi arasında değişmektedir. 
 
Grafik 2: Sayım Dönemlerine İlçelerde Göre Nüfus ve Nüfus Artış 
Hızları 
Kişi
1955 2014 1955 2014
250000
200000
150000
100000
50000
0
Uşak Banaz Eşme Karahallı Sivaslı Ulubey
Yerleşmeler  
Kaynak: TÜİK (2014). 
 
Uşak İlinde Nüfusun Dağılışı:  
Uşak ilinde nüfusun dağılışı incelendiğinde nüfusun seyrek ve yoğun 
olduğu yerlerin varlığı dikkat çekmektedir. İlde nüfus yoğunlukları km2 ye 
176,36 kişi olan Uşak il merkezi ile 16,64/km2 kişi olan Ulubey ilçe merkezi 
arasında  değişmektedir.  Ortalama  değer  ise  64,94/km2  kişi  ile  2014  yılı 
[395]
Ahmet Kaya 
Türkiye  nüfus  yoğunluğu  olan  km2  ye  101  kişi  ortalamasının  oldukça 
altındadır.  Nüfus  yoğunluğu  ve  yüzölçümü  büyüklüğü  arasında  bağlantı 
kurulduğunda  nüfusu  düşük  ve  yüzölçümü  geniş  olan  ilçelerde  nüfus 
yoğunluğu düşük değerler göstermektedir. İlçeler içerisinde en yüksek değer 
km2 ye 41,57 kişi ile Sivaslı ilçesindedir (Tablo 3, Harita 2). 
 
Tablo 3: Nüfus ve Nüfus Yoğunlukları. 
İlçe  Toplam   Yüzölçümü (km2)  Nüfus Yoğunluğu 
Uşak  231.563  1.313  176.36 
Banaz  36.609  1.035  35.37 
Eşme  35.749  1.367  26.16 
Karahallı  10.769  338  31.86 
Sivaslı  21.122  508  41.57 
Ulubey  13.647  820  16.64 
Toplam  349.459  5.381  64.94 
  Kaynak: TUİK (2014). 
 
Uşak  ilinde  nüfusun  dağılışı  incelediğinde  il  genelinde  farklılıklar 
görülmektedir. Nüfus dağılış haritasına bakıldığında nüfusun seyrek ve yoğun 
olduğu alanlar ayırt edilebilmektedir. Nüfus dağılışında doğal çevre koşulları 
yanında  idari  yapı,  beşeri  ve  ekonomik  faaliyetler  de  etkili  olmaktadır 
(Doğanay, 1997: 227-231). Uşak ilinde nüfusun dağılışında söz konusu bu 
durumun etkisi açıkça görülmektedir. Çalışma alanının nüfusunun dağılışını 
etkileyen faktörlerin başında doğal çevre koşulları ön plana çıkmaktadır. İl 
idari sınırlarına bakıldığında ilin kuzeyinde Murat Dağı (2350 m) ve batısında 
Bulkaz  Dağı  (1990  m)  kütleleri  yer  almaktadır.  Uşak  platosu  olarak 
tanımlanan  saha,  Banaz  Çayı  tarafından  sulanmaktadır.  Uşak  şehri  Murat 
Dağı’nın  güneyindeki  1805  metre  yüksekliğe  sahip  Elmadağ’ın  güney 
eteklerinde kurulmuştur. Yerleşmenin uzanışı ve nüfuslanma Uşak Ovası’na 
doğru  devam  etmektedir.  Diğer  taraftan  Banaz  ilçe  merkezi  ise  Murat 
Dağı’nın güneydoğu eteklerinde kurulma imkânı bulmuştur. Uşak şehri ve 
daha doğusundaki Banaz, İzmir’i Ankara’ya bağlayan karayolu üzerinde yer 
almakta olup, nüfusun bir kısmının istihdamı ve kentlerin gelişiminde ulaşım 
önemli yer tutmaktadır (Bilgen, 1999; Yalçınlar, 2001; Kara, 2010; Doğanay 
ve Deniz, 2014; Yasak, 2014; Deniz, Ayaydın & Kahraman, 2014). Şehrin 
[396]
Uşak İli Nüfusunun Başlıca Özellikleri 
içinden  geçen  Ankara-İzmir  karayolu  ilçede  nüfusun  toplanmasına  neden 
olarak, Uşak ilinin en büyük ilçe merkezi durumuna gelmesini sağlamıştır. 
 
 
Harita 2: Uşak İlinde Nüfus Yoğunluğu. 
 
Eşme, Uşak il merkezinin güneybatısında yer alan bir yerleşme olup 
1130 metre yüksekliğe sahip Kemer Dağı’nın doğu eteklerinde kurulmuştur. 
İlçeye ulaşım olanaklarının sınırlı olması ve Uşak il merkezine olan uzaklığı 
nedeniyle  bir  dönem  Uşak  ilinin  merkez  ilçesiden  sonra  en  büyük  ilçesi 
konumundaki  Eşme  günümüzde  bu  özelliğini  kaybederek  nüfus  açısından 
Banaz ilçesinden sonra üçüncü sırada yer almıştır. 
Uşak  il  merkezinin  güneydoğusunda  yer  alan  Sivaslı  ilçe  merkezi 
Burgaz  Dağı  eteklerinden  itibaren  Sivaslı  Ovası  üzerine  kurulmuş  ve 
nüfuslanma ova üzerinde yoğunlaşmıştır. Nüfuslanmanın az olduğu Karahallı 
ve Ulubey ilçe merkezleri her geçen gün göç vermekte ve ilçelerin genel 
nüfusları  azalmaktadır.  Karahallı  ilçe  merkezi  ulaşım  imkânlarının  kısıtlı 
olması, ekonomik etkinliklerin sınırlılığı gibi nedenlerle gidererek boşalan bir 
yerleşme halini almaktadır. 
Ekonomik etkinliklerin kısıtlı olduğu Ulubey ilçe merkezi de nüfusu 
azalan diğer bir yerleşmedir. İl ve ilçe merkezleri dışında haritada nüfusun 
dağılışına bakıldığında dağlık alanlar üzerindeki yerleşmelerde nüfuslanmanın 
yoğun olmadığı, tarımsal etkinlik için müsait ve su kaynaklarının mevcut 
olduğu araziler üzerinde nüfuslanmanın yoğunlaştığı görülmektedir (Harita 3). 
[397]
Ahmet Kaya 
 
Harita 3: Uşak İlinde Nüfusun Dağılışı. 
 
Cinsiyet Oranı: 
Dengesiz bir cinsiyet oranı, birçok faktörün yansımasıdır. Göçler bir 
yerin  cinsiyet  oranında  dengesizlik  yaratarak  etkili  olurken,  savaşlarda 
kadınlardan  daha  çok  erkeklerin  ölmesi  de  aynı  şekilde  dengesizlik 
yaratmaktadır (Tümertekin & Özgüç, 2004: 222). Belli bir nüfus kitlesinde 
100 veya 1000 kadına isabet eden erkek sayısı genel cinsiyet oranını ifade 
etmektedir. Nüfusla ilgili sosyal ve ekonomik sorunların belirlenmesinde bu 
tip verilere ihtiyaç duyulmaktadır (Özav, 2002: 67). 
Bilindiği  gibi  erkeklerde  hemen  her  yaşta ölüm  oranı, aynı  yaştaki 
kadınlara nazaran daha yüksektir (Tandoğan, 1998: 110-111). Ülkemizde ve 
diğer toplumlarda her 100 kız çocuğuna karşılık 103-115 arasında erkek çocuk 
doğmasına  rağmen,  sonraları  meydana  gelen  sosyal  olaylar,  iş  kazaları, 
savaşlar  ve  erken  ölümler  sonucu  erkek  nüfus  azalmakta  ve  kadın  nüfus 
artmaktadır (Güngördü, 2001: 6). 
 
 
 
[398]
Description:konuma geleceğini de göstermektedir. 1955 yılı genel nüfus sayımında 165.354 olan nüfusu 2014 yılında 349.354 kişiye ulaşan Uşak, yaklaşık 60