The Trouble with the Rule by iDangs Teen Clash (New Generation)

635 Pages·2016·1.73 MB·English

The Trouble with the Rule
by iDangs

Teen Clash (New Generation): An ordinary school with ordinary students
following an ordinary rule. What's the rule? Simple. Stick to how things
stand. A story about love, friendship and family. (On going)

=================

Prologue

Kingdom High.

An ordinary school with ordinary students following an ordinary rule.
What's the rule? Simple. Stick to how things stand.

Bawal guluhin ang nakagawian. Bawal ibahin ang nakasanayan. Bawal labagin
ang patakaran. Panatilihin ang mga grupong nabuo sa eskwelahan.

The Jocks.

The Populars.

The Rebels.

The Nerds.

The Ordinaries.

Kaya lang paano kung ang mga tinaguriang lider ng kanya-kanyang grupo ay
mapagsama-sama sa iisang section? Idagdag pa na may isang lider na pilit
ginugulo ang nakasanayan at may bagong salta na ayaw pumili ng grupong
kabibilangan.

"As if we'll be friends. Like, duh?! Swerte naman nila kung mangyari
'yun." - Piper, The Popular.

"Huwag lang nila akong guluhin, hindi ko rin sila guguluhin." - Warren,
The Jock.

"Shut. Up." - Hunter, The Rebel.

"Cool. Let's be friends. Kahit pretend lang. Game na?" - Nathan, The
Ordinary.
"What?" - Hailey, The Nerd.

"Whatever." - Tamara, The New Girl.

Will the leaders stick to the status quo or will they get rid of the rule
and create a whole new group?

***

All new batch of Teen Clash barkada. New characters. New generation.
Chapter 1 WON'T be posted anytime soon. And please. Please use the
hashtag #TTWTR or #TeenClash3. Thank you and be ready for an all new
clash. ;) Ai xoxo

♡

=================

Chapter 1: New Generation

Piper’s POV

Hindi matigil sa pagtunog ang phone ko dahil sa tawag ng mga kaibigan ko.
Ilang ulit na nila akong pinipilit sumama sa kanila at ilang ulit na rin
akong tumatanggi sa pag-aaya nila kaya lang mukhang hindi sila marunong
tumanggap ng rejection.

Come to think of it, hindi talaga kami tumatanggap ng rejection. We get
l take it by force, or people will give it
what we want. It’s either we’l

to us voluntarily. That’s how our life works. Ah. Gotta love life.

“For the nth time, I’m telling you I can’t go with you girls. Family
dinner, remember? Go without me. Ciao!
”

Wait. Marunong naman pala silang tumanggap ng rejection kung galing sa
akin. Wala naman silang choice. I get what I want.
I threw my phone and look at my nail polish. Anong kulay kaya ang
magandang ilagay?

Black? Nah, too dark. How about white? Nope. Too plain. Green
? It’s okay,
but a friend already used that color. Hmm. Blue? This is so last year.
Pink! Yes, pink! Pink with gold glitters because I’m so fab and I know
it.

Abalang-abala ako sa paglalagay ng nail polish nang may kumatok pero
hindi na nakapaghintay at pumasok agad saka humiga sa kama ko.

Bakit sa tuwing pupunta ako dito sa kwarto mo inaabutan kitang gumagawa
“
ng kaartehan?
”

“It’s not kaartehan.”

Lumapit siya sa may study table ko at sinilip ang ginagawa ko, Pink na
“
may glitters? sabay ngiti at iling niya at bumalik sa paghiga sa kama
”

ko. What’s wrong with pink?

Yeah. This might become a sparkly school year for me if I use this.
“ ”

Ganun naman palagi ang school year mo. Kailan ba naging boring ang taon
“
mo?
”

Never, I smiled.
“ ”

People love and hate you at the same time. Why do you choose that life?
“
Do you really want to be in the spotlight?
”

-uusapan. Wala na
Hay. Itong topic na naman. Lagi na lang namin ‘to pinag
This is my group, Nate. You know the
atang katapusan ang topic na ‘to. “
rule. We should follow the rule. Sabi ko sa kanya saka isinara ang nail
”
polish ko at itinaas ang kamay ko.
Mukhang back to basic tayo niyan bukas? Bakas sa boses niya ang
“ ”
pagkainis.

still love you.
“Yup, but don’t worry. I ”

Kadiri ka. Love love mo mukha mo. Lumapit ako sa kanya saka yumakap
“ ”
para mang-inis. Ayaw niya nang nilalambing ko siya. Kadiri raw kasi at
baka may mag-isip na girlfriend niya ako. Ang kapal lang ng mukha. Ang
daming nagkakandarapang maging boyfriend ko. Pero as if naman kaya niya
akong tiisin. Ang clingy mo. Bitaw. Lagi niyang sinasabing bumitaw ako
“ ”
pero hindi naman niya pinapatanggal ang kamay ko sa pagkakayakap sa

kanya. Baliw talaga ‘to.

Bumitaw ako sa kanya at saka nag-make face, Remind me again why I chose
“
you to be my best friend?
”

Remind me again why Itinaas ko ang kamay ko saka itinapat sa mukha
“ – “
niya para patahimikin siya. Alam ko na rin naman ang sasabihin niya.

He was about to open his mouth again and say something when someone open
the door. My cute little brother, Jarvis. He ran towards us and tried to
push us off the bed,
“What’s with you, kiddo?”

Eat. Tawag.. baba. Kakain.
“ ”

Ano raw? naguguluhang tanong ni Nate. Ang simple simple ng sinabi ng
“ ”
kapatid ko hindi naintindihan. Medyo below average talaga ang IQ ng taong
Ang sabi niya, baba na raw tayo. Kakain na raw.
‘to. “ ”

Kalat kalat ang mga tao nang makababa kaming tatlo. Our dads are busy
grilling while our moms are busy fixing the table.
Piper, help us here. Sigaw ng mommy ko kaya agad naman akong nagpunta
“ ”
sa kanila at tumulong. What happened to your nails?
“ ”

I smiled wildly and showed them my nails, Sabi ko na
“I’m so fab, mom.”
naging dahilan nang tawanan ng mga mommy namin. Tita Yannie shook her
head then ruffles my hair,
“Kanino nagmana ‘tong anak mo, Ayu?”

Ay maski ako hindi ko alam. Ikaw ba Sab nasaan na ang dalaga mo?
“ ”

Oo nga, ano? Piper, pakitawag naman si Hailey sa amin. Baka nagbabasa na
“
naman ‘yun. Masyadong mahilig magbasa. Hindi ko nga alam baka mamaya
nagpapalit pala namin kayo ni Hailey. Masyadong bookworm ang batang ‘yun.
Manang mana sa mommy mo.
”

Pasagot pa lang sana ako at paalis nang biglang dumating si Hailey dala
dala ang libro niya. Good. At least I’m not going to call her. Nagpatuloy
kami sa pag-aayos hanggang sa mai-settle na ang lahat at nagsimula na
kaming kumain.

Naging routine na ng pamilya namin na sabay sabay kumain at least twice a
month. Hindi pa nakuntento ang mga parents namin na magkakatabi sila ng
bahay kaya hanggang sa pagkain gustong magkakasama pa rin.

They were highschool enemies turned into lifetime bestfriends and that’s
what they want for their kids to be. Best. Friends.

Nakaramdam ako ng pagsipa sa paa ko kaya napatingin ako sa katapat kong
si Nate saka ito pinanlakihan ng mata. I mouthed the words ‘anong

problema mo’ nang bigla na lang akong tawagin ako ni mommy.

Po? Hindi ko alam na kinakausap pala niya ako. Akala ko nagkwekwentuhan
“ ”
lang sila.

Ang sabi ko, sabay kayong mag-check ng section niyo ni Hailey bukas.
“
Sana swertihin kayo at maging magkakaklase na.
”
Napatingin ako kay Nate na nakatikom ang bibig at parang nagpipigil ng
tawa. Bwisit. I was about to kick him when Tito Ice called his name kaya
agad siyang napatingin dito, Yes, Pa?
“ ”

You and Warren should do that, too.
“ ”

Nang matapos kumain ay nagkwentuhan na naman ang magulang namin at
hinayaan nila kaming pumasok sa loob ng bahay pero bawal daw umuwi muna

‘yung tatlo. Oh, life.

Saan si Jarvis? tanong ni Nate.
“ ”

Sleeping. It really amazes me how he could sleep with that noise. Our
“
parents are so.. noisy.
”

ngay.
“Wow. Sa ‘yo pa talaga nanggaling ‘yan? Parang hindi ka rin mai ”

“Given na ‘yun because I’m a girl. Ikaw man maingay. Ni hindi ka man lang
nagmana ng katahimikan kay Tito Ice.
”

Natigil kami sa usapan nang biglang lakasan ni Warren, anak ni Tita
Yannie at Tito Xander, ang sound sa TV. Tiningnan ko ang pinapanuod niya
at napairap, Of course. Basketball.
“ ” I don’t know if he didn’t heard me
or he just chose not to say anything.

Tiningnan saglit
“Could you please lower the volume? I’m reading here.”
ni Warren si Hailey at saka hininaan ang volume.

I was about to talk to Nate again when Tita Zoe showed up, Come on,
“
Nate. Uwi na tayo. May pasok na kayo bukas. Kailangan nang mag-beauty
rest nila Piper at Hailey. This is why I really love Tita Zoe.
”

Ihinatid namin sila sa labas at saka ako tuluyang nag-lock sa kwarto.
Naningin ako ng damit sa closet ko pero napabutong hininga na lang din
nang maalala kong naka-uniform nga pala kami. Ano pang silbi ng mga damit
ko? Makapag beauty rest na nga lang.

***

Bye, mom. I kissed my mom and grab my things.
“ ”

Bumusina na si dad kaya nagmamadali akong tumakbo palabas. Kadalasan, si
dad ang naghahatid sa akin sa school palibhasa maaga rin ang pasok niya
sa office. Namana niya ang merged company ng dalawang lolo ko kaya super
busy si dad pero dahil sa likas siyang matalino at madiskarte, hindi
naman siya gaanong nahihirapan. Hindi rin naman siya sobrang workaholic
kaya lagi siyang nakakauwi sa bahay para sabay sabay kaming mag-dinner at
sinisigurado niya na laging may time kami s
a isa’t isa.

Sobrang swerte ni dad kasi dalawa ang daddy niya. Three, sige na, plus my
mom's dad. My dad was adopted and when he found his real parents, he
became happier. Kaya lang syempre my dad still uses the surname "Yu"
since legally adopted siya. Para wala ng masyadong ayusin, hindi na lang
ginulo ang pangalan ni dad kaya isang Yu na rin ako. Piper Yu.

Ikaw po ba susundo sa akin mamaya? I asked.
“ ”

Anong oras ba uwian niyo ngayon? First day.
“ ”

4:30pm pa rin po. Mukhang nag-iisip siya at narealize kong masyadong
“ ”
-time siya kahit na sa kanya pa
maaga ‘yun. Hindi naman pwedeng mag under

rin ‘yung negosyong pinagtratrabahuhan niya.

Okay. Mag-under
“ – “

“Ay, huwag na po pala. I’ll ask mom na lang.”

Nang makarating sa school ay hinalikan ko lang sa pisngi sa dad at poise
na poise na bumaba.
Binabati ako ng mga ka-grupo ko habang naglalakad sa gitna ng hallway.
Tulad nga nang nasabi ni Nate, everybody loves me, but I know they hate
me at the same time. What could
I say? I’m famous and most of them are

not. They’re just jealous.

Pipes! sigaw ng kaibigan at ka-grupo kong si Elle at saka ako bineso,
“ ”
Oh my God. I love your nails.
“ ”

I know, right. Nakita mo na ba kung anong class tayo?
“ ”

Psh, who cares? Naka-
“ set naman na ‘yan.”

Habang naglalakad kami sa gitna ng daan ni Elle, patuloy pa rin ang
pagbati ng mga tao sa amin. Nakagawian na nila ‘yun since we’re on the
top of the hierarchy. We belong to the group ‘Populars’ and I am the
leader of that group.

Oh. My. God. Nagkatinginan kami ni Elle nang mahawakan namin ang
“ ”
schedule namin. How on earth did this thing happen? Bakit hindi na kami
magkaklase? As far as I can remember, kapag magkasama kami sa iisang
grupo at parehas kami ng year level, automatic na magkaklase na kami.
Anong nangyari?

You see.. sa Kingdom High, may binuong rule ang mga naunang batches sa
amin na hanggang ngayon ay sinusunod pa rin para raw mapanindigan ang
pagiging organize ng school. We were divided into five groups. The
popular girls, the jocks, the rebels, the nerds and the ordinaries.
Mandatory na maghanap ng grupo at once na hindi siya pasalihin ng leader
ng group sa group nila, ang leader ang mamimili kung kaninong grupo siya
isasama. At ang pinaka
mahalaga sa rule na ‘to.. bawal mong kausapin o
kaibiganin ang mga nasa ibang grupo. Kaya parang magkakasama kami sa

iisang school pero hindi namin nakikita o kilala ang isa’t isa.

Sa totoo lang, dapat sa school lang nag-eexist ang rule pero napanindigan
na rin naman kahit outside the school. Honestly, wala naman akong
pakialam sa ibang members ng ibang group. Okay lang sila sa akin kahit
hindi ko sila pinapansin. Kaya lang ayoko sa mga leader ng ibang grupo.
Ang yayabang at ang taray. Well.. except for one.
This is the worst school year ever. Hindi pa rin makapaniwalang bulong
“ ”
ni Elle habang nakatitig sa schedule niya.

-up as long as hindi ko maging kaklase ang kahit na
“I’m fine with the set
sino sa mga leader.
”

Yeah. That sucks for sure.
“ ”

I checked my wristwatch and realized that we only have 5 more minutes
before the bell. Naghiwalay na kami ni Elle at nagpunta na akong
classroom hoping for the best.

Nasa may front door na ako nang makita ko si Hailey na nakaupo sa may
tabi ng bintana ng room at may hawak na libro. What the hell. Classmates
kami?

Inilibot ko pa ang paningin ko at napansin kong nakaupo sa gitna si Nate.
Tiningnan lang niya ako saglit at hindi pinansin which I don’t really

mind. He’s my bestfriend, but we have to pretend we don’t know each other
because of the rule. We belong to different groups.

Umupo ako sa may harap at saktong pagka-upo ko ay dumating ang teacher
namin at kasunod ang nagmamadaling si Warren na may hawak pang bola at
umupo sa may gilid. Pati siya?! Oh my God. This is really the worst year
ever.

Isa na lang. Isa na lang talaga. At kapag pati siya ay maging kaklase ko
pa.. ewan ko na lang kung kakayanin ko pang tagalan ang school year na
God wala ng nadagdag na bagong
‘to. Inilibot ko ang paningin ko and thank
tao kaya nakinig na lang ulit ako sa introduction ng bago kong adviser
nang may biglang pumasok ng room na nakapamulsa at tuloy tuloy lang saka
umupo sa likod at dumukdok sa lamesa na parang natutulog.

Napapikit ako nang
marealize kung sino ‘yun. It’s official. This is the
worst.

Anong problema nila at pinagsama-sama nila kami?

Nate, the leader of the ordinaries. Hailey, the leader of the nerds.
Warren, the leader of the jocks. Me, the leader of the populars and
Hunter, the leader of the rebels.
This is so not good. This is hell.

***

Paano bigkasin ang names nila? Baka maulit ang nangyari kay Zoe (Zo-Wi)
kaya dito, simula pa lang sasabihin ko na. Piper (Pay-per; Pie-per. As in
Peter Piper picked a peck of pickled pepper.) Nate (Neyt). Hailey (Hey-
Li). Warren and Hunter, alam niyo na 'yan. :) At babae po si Piper.
Hahaha.

#TeenClash3 po ang official hashtag ng story na 'to. Thank you.

=================

Chapter 2: The Groups

Hailey’s POV

I was so pissed when I saw my schedule for this year. Akala ko pa naman
magiging masaya 'yung school year ko kasi puro competitive ang magiging
classmates ko pero akala ko lang pala 'yun. I don't know why the school
administration changed the system. Biglaan na lang naging magkakaklase na
ang hindi magkakagrupo. Hay nako. Tolerable naman siguro ang ganitong
set-up basta huwag ko lang magiging kaklase ang leader ng ibang groups
lalo na 'yung isang bwisit.

y lucky year.
But I guess this isn’t m

I cursed under my breath when I saw Nathan or also known as Nate as I
enter the room.Bakit ko kaklase ang lalaking 'to? Hindi naman sa ayoko
pero.. ayoko nga talaga siyang maging kaklase. He's a leader for crying
out loud!

Nathan is just a happy-go-lucky guy at paniguradong wala sa utak niya ang
mag-aral ng mabuti. I hate him for being so easy-going. Paano magiging
threat ang ganitong klaseng tao? Buhay nga naman!