Tamuli Cilt #1 Ateşten Kubbeler - David Eddings

734 Pages·2014·2.2 MB·Turkish

by  David Eddings

Giriş
Cyrga Olayı: En Son Krizin İncelenmesi
İmparatorluk Meclisi şu anda, imparatorluğun çok ciddi bir
tehlikeyle karşı karşıya olduğunu açıkça görüyor ki bu yüce
Majesteleri’nin hükümetinin karşı koymak için çok kötü bir
şekilde hazırlandığı bir tehlike. İmparatorluk, güçlü bir
merkezi otorite tarafından yönetilen uyumsuz bir halkın
arasında, aslında beklenebilecek ve normal olan, rastlantısal
kargaşalıkların periyodik ola-rak patlak verdiği dönemlerde
çok uzun süredir çıkarlarını korumak için Atan ordularına bel
bağlamıştı. Bununla beraber, Majesteleri’nin hükümetinin şu
anda karşı karşıya olduğu durum, final sınavlarının ardından
geleneksel tatil dönemi sırasında çeşitli üniversite
kampüslerinden sokağa dökülen, birkaç isyana uygun tez-
canlınm kendiliğinden oluşan gösterilerinden kaynaklanıyor
gibi gözükmüyor. Bu tarz gösteriler telaşa kapılmadan kontrol
edilebilir ve düzen genelde en az kan dökülüşüyle
sağlanabilir.
Ama hükümet, bu kez durumun farklı olduğunu kısa sürede
kavradı. Birincisi göstericiler neşeli ve ateşli öğrenciler
değildi ve üniversitelerde dersler yeniden başladığında iç
huzur tekrar oluş-turulamadı. Otoriteler, sıradan devrimci
coşku sonucunda oluşan çeşitli karmaşaları hâlâ kontrol
edebilirlerdi. Normal koşullar altında Atan savaşçılarının
sadece varlığı bile en coşkuluların ateşini söndürebilirken, bu
kez gösterilere eşlik eden bildik tahrip eylemleri oldukça açık
bir şekilde doğaüstü kaynaklardan geliyordu.
Kaçımlmaz olarak, imparatorluk hükümetinin dikkati
Sarsos’daki Styriclere odaklandı. Bununla beraber,
İmparatorluk Meclisi’nin Styriç üyelerinin, ki tahta olan
sadakatleri tartışılmaz, yaptıkları bir araştırma bu
karışıklıklarda Styricum’un parmağı olmadığını oldukça açık
bir şekilde ortaya koydu. Şu anda bilindiği kadarıyla,
doğaüstü olaylar bilinmeyen kaynaklardan geliyordu ve
öylesine yayılmışlardı ki sadece birkaç Styriç döneğin
faaliyeti olamazdı. Styricler, kendilerine bile bu faaliyetlerin
kaynaklarını tanımlaya-mıyordu, hatta bütün Styricum’daki
en büyük büyücü olan efsanevi Zalasta bile tamamen
kafasının karıştığını şaşkınlık içinde itiraf ediyordu.
Tüm bunlara rağmen, sonuçta konunun Majesteleri’nin
hükümeti tarafından ele alınmasını teklif eden de Zalasta’ydı.
İmparatorluğun Eosia kıtasından destek isteyebileceğini
önerdi ve hükümetin dikkatini özellikle Sparhawk isminde bir
adama yöneltti.
Eosia kıtasındaki bütün imparatorluk temsilcilerine, hemen
her şeyi bırakıp tüm dikkatlerini bu adama yoğunlaştırmaları
emredildi. Majesteleri’nin hükümetinin Sparhawk denen şahıs
hakkında bilgi edinmesi gerekliydi. Eosia’dan raporlar
gelmeye başladıkça, İmparatorluk Meclisi, Sparhawk’m
karmaşık parçalardan oluşan resmini netleştirmeye başladı:
dış görünüşü, kişiliği ve geçmişi.
Sör Sparhawk’m Elene Kilisesi’nin yarı dini tarikatlarından
birinin üyesi olduğunu öğrendiler. Bu kendine has tarikattan
“Pandion Şövalyeleri” diye bahsediliyor. Uzun boylu, orta
yaşlarının başında, yüzünde yara izleri olan ince yapılı
biriydi, keskin zekâlı, dik kafalı ve hatta sert tavırlı. Elene
Kilisesi’nin Şövalyeleri korkunç savaşçılardır ve Sör
Sparhawk şampiyonlar sıralamasının en önlerinde gelir. Eosia
kıtası tarihinin dört Kilise Şövalyeleri tarikatının kurulduğu
dönemindeki koşullar, öylesine umutsuzdu ki, Eleneler
geleneksel önyargılarını bir kenara koyarak bu Askeri
Tarikatların, Styricum’un gizli bilimlerini öğrenmelerine izin
vermişlerdi; yaklaşık beş yüz yıl kadar önce yapılan Birinci
Zemoch Sa-vaşı’nı kazanmalarına yardım eden şey, Kilise
Şövalyeleri’nin bu sanatlardaki yetenekleriydi.
Sör Sparhawk’in, imparatorluğumuzda benzeri
bulunmayan bir mevkisi vardır: Elenia krallığırun kraliyet
ailesinin kalıtsal “şampiyonu”. Batı Elenelerin artık
kullanılmayan sözlerle dolup taşan bir şövalye kültürleri var.
“Meydan Okumak” (aslmda teke tek dövüşe davet) bir şekilde
onurunun lekelendiğini hisseden soylular arasındaki
geleneksel bir tepkidir. Devletin başındaki hükümdarların bile
bu Meydan Okumalara cevap verme gerekliliğinin dışmda
tutulmaması çok şaşırtıcıdır. Çeşitli çabuk öfkelenen kişilerin
küstahlıklarına karşılık verme sıkıntısından kurtulmak için
Eosia hükümdarları bazı çok yetenekli (ve genellikle
korkulan) savaşçıları, kendilerine vekil atadılar. Sör
Sparhawk’in doğası ve ünü öylesine meşhurdur ki Elenia
krallığmdaki en kavgacı soylular bile iyice düşündükten sonra
gerçekten hakarete uğramadıklarını fark ederler. Sör
Sparhawk’in yeteneği ve serinkanlı kararlarına çok güvenilir
ve eski bir geleneğe göre, kötü bir şekilde etkisizleşmiş rakip,
teslim olup meydan okumasını geri çekerek hayatmı
kurtarabileceği için Sparhawk bu karşılaşmalar sırasında
nadiren birini öldürmek zorunda kalmıştır.
Babasımn ölümünün ardından Sör Sparhawk, görevi
devralmak için kendini bugünkü kraliçenin babası olan Kral
Aldreas’a takdim etti. Ama Kral Aldreas zayıf bir
hükümdardı, kız kardeşi Prenses Arissa’nm ve onun gizli
sevgilisi ve aynı zamanda kadının piç oğlu Lycheas’ın babası
olan Cimmura Piskoposu Annias’m etkisi altındaydı.
Eleina’nm gerçek yöneticisi olan Cimmura Piskoposu’nun,
Kutsal Şehir Chyrellos’da bulunan Elene Kilisesi patriklik
tahtına oturma umutları vardı ve saraydaki sert, erdemli Kilise
Şövalyesi’nin varlığı canını sıkmaya başlamıştı. Böylece Kral
Aldreas’ı, Sör Sparhawk’i Rendor Krallığına sürgüne
göndermeye ikna etti.
Zaman içinde Kral Aldreas da rahatsızlık verici bir hale
gelince Piskopos Annias ve prenses onu zehirledi, böylece
Aldreas’ın kızı, Prenses Ehlana tahta çıktı. Genç olmasına
rağmen, Kraliçe Ehlana daha çocukken eğitimini Sör
Sparhawk’tan almıştı ve babasından çok daha güçlü bir
hükümdardı. Böylece o da kısa süre içinde piskopos için
sıkıntı kaynağı olmaya başlamıştı. Sonunda kraliçeyi de
zehirlemiş ama Sör Sparhawk’in Pandion dostları, Sephrenia
adında bir Styric kadın olan, gizli sanatlar öğretmenlerinin
yardımıyla kraliçeyi bir kristalin içine kapatıp hayatta
kalmasını sağlamışlardı.
Böylece, Sör Sparhawk sürgünden dönene dek yaşamıştı.
Askeri Tarikatlar, Cimmura Piskoposu’nu Patriklik tahtmda
görmeyi arzulamadıkları için, Kraliçe Ehlana’yı sağlığına
kavuşturabilecek bir tedavi ya da bir panzehir bulma arayışına
giren Sör Sparhawk’a yardım etmek üzere diğer üç tarikat
kendi şampiyonlarını yolladılar. Kraliçenin geçmişte
Annias’m hazineye el uzatışım engelleyişi yüzünden Kilise
Şövalyeleri, o iyileştiğinde Annias’m adaylığını sürdürmek
için ihtiyacı olan parayı almasına karşı çıkacağını
düşünmüşlerdi.
Annias, Martel isimli dönek bir Pandion’la işbirliği yaptı
ve bu Martel denen kişi, tüm Pandionlar gibi Styric büyülerini
kullanmakta yetenekliydi. Sparhawk’m yoluna hem gerçek
hem de doğaüstü engeller çıkardı ama sonunda Sör Sparhawk
ve arkadaşları Kraliçe Ehlana’nm sadece “Bhelliom” diye
bilinen büyülü bir nesneyle iyileşebileceğini keşfetmeyi
başardılar.
Batı Eleneler tuhaf insanlardır. Dünyevi konularda bazen
bizi geçecek kadar bilgilidirler ama büyünün çok dehşet verici
biçimleri hakkında neredeyse çocuksu inançları var. Bize bu
“Bhelliom”un, çok eski ve uzak geçmişte büyük zahmetlerle
gül şeklinde yontulmuş çok büyük bir safir olduğu söylendi.
Eleneler, onu yontan zanaatkarın bir Troll olduğunda ısrar
ediyorlar. Bu saçmalık üzerinde durmayacağız.
Sonunda, Sparhawk ve arkadaşları birçok engeli aşarak o
özel tılsımı elde edebildiler ve (iddialarına göre) mücevher
Kraliçe Ehlana’yı iyileştirmeyi başardı - bununla beraber,
öğretmenleri Sephrenia’nm yardım almadan bu işi başardığı
ve Bhelliom’un işlevinin, kendini Batı Elenelerin katı
yobazlığından korumak için uydurduğu bir araç olduğu
hakkında güçlü şüpheler vardır.
Patrik Cluvonus öldüğünde, Elene Kilisesi Hiyerarşisi,
halefin “seçimi”ne katılmak için Chyrellos’a yolculuk yaptı.
(Seçim tercih belirtmeyi içeren tuhaf bir uygulamadır.
Akranlarının çoğunluğunun onayım alan adayı konuyu içeren
konuma yükseltir. Bu, şüphesiz, doğal olmayan bir uygulama
ama Elene ruhban sınıfı görünüşte bekâr olduğu için
Patriklik’in kalıtsal olabilmesi çok rezil bir yöntem olurdu.)
Cimmura Piskoposu, Hiyerarşi tartışmaları sırasında onu
tercih etmeleri için oldukça çok sayıda yüksek seviyeli din
adamına rüşvet vermişti ama gerekli çoğunluğa ulaşamadı.
İşte tam o anda, şu yardakçısı, daha önce bahsedilen Martel,
Hiyerar-şi’yi paniğe sürükleyerek Piskopos Annias’ı
seçtirmek umuduyla Kutsal Şehre bir saldırı yönetti. Sör
Sparhawk ve sınırlı sayıdaki Kilise Şövalyesi, Martel’i
Hiyerarşi’nin toplandığı Bazilika’dan uzak tutmayı başardı.
Bununla beraber, Chyrellos’un büyük bir bölümü çarpışmalar
boyunca ağır bir şekilde zarar gördü.
Durum kriz boyutlarına ulaştığında, kuşatma altındakilere
batı Elene krallıkları ordularından oluşan bir yardım geldi.
(Elene siyasetinin güçlü olduğuna dikkat çekilir.) Cimmura
Piskoposuyla dönek Martel arasındaki bağlantı ve ikisinin
Zemoch’lu Otha ile gizli anlaşması gün ışığına çıktı. Adamın
kalleşliği yüzünden öfkelenen Hiyerarşi adaylığını geri çekti
ve onun yerine Demos Başpiskoposu olan Dolmant’ı seçti.
Dolmant, becerikli biri gibi görünüyor ama bu konuda emin
olmak için erken.
Eleina Kraliçesi Ehlana bir çocuk sayılır ama güçlü, iradeli
ve cesaretli bir genç kadın olduğu izlenimi verdi. Ondan en az
yirmi yaş büyük olmasına rağmen, uzun süredir gizlice Sör
Sparhawk’i seviyordu ve iyileşmesinin hemejı ardından
ikisinin nişanlandıkları ilan edildi. Dolmant’m Patrikliğe
seçiminin ardından evlendiler. Tuhaf ama Kraliçe yeteri kadar
otoriteye sahip gözükse de, Sör Sparhawk’in iç meseleler
kadar devlet işlerinde de oldukça etkisi olduğunu
düşünmemiz gerekir.
Zemoch İmparatoru’nun Elene Kilisesi’nin içişlerine
karışması, şüphesiz bir casus düzeneği idi; Kilise
Şövalyeleri’nin yönetimindeki batı Eosia orduları sınırda
harekete hazır bekleyen Zemoch güruhlarını karşılamak için
Lamorkand’m üzerinden doğuya doğru yürüyüşe geçti. Uzun
süredir korkulan İkinci Zemoch Savaşı başlıyordu.
Bununla beraber, Sör Sparhawk ve yoldaşları savaş
alanının kargaşasından kaçınmak için kuzeye at sürdüler ve
ardından doğuya yönelip kuzey Zemoch dağlarını geçerek
gizlice Otha’nm başkenti Zemoch’a doğru yollarına devam
ettiler, elbette Annias ve Martel’in peşindeydiler.
İmparatorluğun batıdaki ajanları, ellerinden geleni
yapmalarına rağmen, Zemoch’da olanları tam olarak ortaya
çıkarmakta başarılı olamadılar. Annias, Martel ve hatta
Otha’nm da orada yok edildikleri oldukça kesin ama tarihin
akışı içinde pek önemli bir yerleri de yok. Çok daha önemli
olan şey, Otha ile Zemochlarınm arkalarındaki itici güç olan
Styricum’un Yaşlı Tanrısı Azash’m da yok edilmesi ve Sör
Sparhawk’m da bundan sorumlu olduğu yadsınamaz bir
gerçek. Zemoch’da yayılan büyünün seviyesinin bizim
algımızın ötesinde olduğunu ve Sör Sparhawk’m elinde daha
önce hiçbir ölümlünün sahip olmadığı güçler olduğunu kabul
etmek zorundayız. Karşılaşmada ortaya çıkan güç seviyesinin
bir delili olarak, Zemoch şehrinin tartışma sırasında tamamen
yok olduğunu belirtmemiz yeterli.
Styric Zalasta’nın haklı olduğu açıkça ortadaydı. Kraliçe
Ehla-na’nın Naip Prensi Sör Sparhawk, tüm dünyada
Tamuli’deki krizle başa çıkabilecek tek kişiydi. Ne yazık ki
Sör Sparhawk Tamul İmparatorluğu’nun bir vatandaşı
değildir ve bu yüzden imparatorluk başkenti Matherion’a
gelmesi emredilemez. Majesteleri’nin hükümeti bir
kararsızlık içindedir, imparatorun Sparhawk üzerinde hiçbir
otoritesi yoktur ve gerçekte sıradan bir vatandaş olan bir
kişiden yardım almak zorunda kalmak düşüncesi bile hoş
olmayacak seviyede gurur kırıcı olacaktır.
İmparatorluğun durumu her geçen gün daha kötüye gidiyor
ve Sör Sparhawk’m müdahalesine olan ihtiyacımız giderek
artıyor. Eş değerdeki bir başka acil durum da imparatorluğun
saygınlığını devam ettirmenin kesin gerekliliği. İkileme bir
çözüm getiren kişi Dışişleri’nin en parlak diplomatı olan
Birinci Sekreter Oscagne’dır. Ekselansları’mn parlak
diplomatik oyununu sonraki bölümde uzun uzun tartışacağız.
Birinci Kısım
Eosia
Birinci Bölüm
BAHARIN ilk günleriydi ve yağmur hâlâ kışın soğuğunu
taşıyordu. Yumuşak, gümüşi incecik bir çisenti karanlık
gökyüzünden düşüyor, Cimmura’mn kapalı nöbetçi kulelerini
sarmalıyor, geniş kapının her iki tarafındaki meşaleleri
cızırdatarak kapıya doğru uzanan yolun taşlarını parıltılı bir
siyaha dönüştürüyordu. Yalnız bir binici şehre
yaklaşmaktaydı. Kalın bir gezgin pelerinine sarınmış, uzun
burunlu, tatsız bakışlı koca gözleri olan iri ve aşırı tüylü,
kırçıl bir ata biniyordu. Gezgin iriyarı bir adamdı, heybetli,
sağlam kemikli ve adaleliydi. Siyah saçları dağınıktı ve burnu
bir zamanlar kırılmış olmalıydı. Atını rahat ama eğitimli bir
savaşçıya özgü bir dikkatle sürüyordu.
Şehrin doğu kapısına yaklaştıklarında iri kırçıl dalgınca
ürperip uzun tüylerinin üzerindeki damlaları silkeledi ve
surun tam dışındaki meşale ışığının parlak kırmızı çemberinin
içinde durdu.