Reliquiae. Collegit et annotatione instruxit Aug. Matthiae. Praemissa est epistola ad C.G.L. Grossmannum.

96 Pages·1827·5.879 MB·Latin

by  Alcaeus.

m
i;i|
m:
m
.1'^'^
Mi
\\i
^e.
?A
Ax
Iwll
mmi
l

V\
'^
ALCAEI MYTJLENAEI
R E L Q U A
I I E.
COIIiEGIT ET ANNOTATIONE INSTaUXIT
A U G. M A T T H i A E,
PRAI:MISSA EST IPISTOLA. AD V. MAONir.
C. G. L. GROSSMANNUM.
LIPSIAE
1827
SUMrTlBUS FKID, C B I\. GUIL. VOGEL I.
BR
"4 $^>
>
-^
OE016
1966
JJ
.^-i.
0*
11.V>V^7
E P I S T O L A
YIRUM MAGNIFICUM ET SUIVIME REVERENDUIVI
CHR. GOTTL. LEBR. GROSSMANNUM
•UPERIMTF.ND» GEV. ALTENBURGENSIUM, ILL, OYMNASIt
FRIDERICIANl EPHORUM ET «OC. LAT. lEMLXSES
sociuai.
\^uiun nuper inuuerum scholasticorum felicem per Tiginti
qainque annos decursum Ramshornio mihique gratulabare,
«tatim cogitare et animo exquirere coepi qua potissimimi
,
ratione tantaan Tuam benerolentiam remunerarer. Neque
enim satis esif^ videbatur rerbii tantum gratias agere in re,
quae omnium conspectui proposita erat aed quum Tu,
,
quam amico in nos animo esses^ palam declarasses, me
quoque palam gratmn animum profiteri decebat. Itaque
scribere aliquid de communibus litteris ad Te constitui; sed
quum hoc non lougo post tempore fieri conveniret, ne tar-
ditas officii persoluti diligentiam memoris animi imminuerc
vel suspectam reddere videretur, dissertationem istam de
Alcaei carminibus quam ab aliquot annis paratam in scri-
,
njis seTTabam, jnaxiiue idoneam iudicavi quam nuuc de-
.
IV
mum edltain ad Te jnitterem. Hoc igitur tanquam pignus
acciplas meae erga Te voluntatls et observantiae eiu5 quaiu
,
Tibi nou tantum pro neeessitudine nostra debeo, sed etiam
propter exiiulam doctrinamTuam atque liumanitatem et aul-
mmn
ad egregia quaeque promovenda et adiuvanda prom-
tum ac parotiim Ubeiiter praesto. Eo enlm maiore bene-
iicio uie a Te deviiictmn es.se sentlo quod quiun proxbnJ-s
, ,
auperioribus amils juulta expertus essem quae facta esse
,
nollem, Tu animuui iam diiridentem sibi et de fructu labo-
rum per vlgiuti auuos summa cum lide et animi alacritate
susceptoruui despcrautcin prijnus erexisti et confirmasti, et
de futuro etiam tempore beue sperare iussisti. Quae spes
quantum ad successus cuiusque rei valeat, non opus est plu-
ribus declarare; me quidem excitavit, ut, quae secundis-
siinis rebus meis et iucboavi, et non siue approbatione ido-
ueoruin iudicum aduiiuistravi, sedulo persequerer dum rcs
,
et aetas et soronnn Jila iriinn patinniitr aira, utque, Tuo
fretus auxiiio quaecuiique ad adolescentium curae nostrae
,
traditoriun nou iugeula soliun subigeuda et cxcolenda sed
,
aimnum etiam et mores fnigejidos et ejnejidaudos pertijiere
arbitrabor pristiua cum fide et diligentia praestajida susci-
,
pereju,
Scd, dum Ubriun ad Te missum denuo perlustro, iji
meutem mlbi veiiit vereri, iie lioc muiuib paruin doctrLua
Tua dignuui sit. Kihil eniui ampUus , nisi reUquias poe-
tae, iu variis scriptoribus dispersas fortasse paulo diUgeu-
,
tlu.s , quaui autea factum fult, collegi , certa quadam rft-
tione disposul, et adiectis \^^. DD. annotatloiiibus illu-
stravl, de meo niliil fere addidi, vuliiera autem, reliquiis
illis ab ignorantia et negligentia librariorum inflicta nudavi
magis et patefeci quam sanavi. In quo illud tamen, quae
,
Tua est aequitas, reputabis, plerumque ita laceras et omni
nexu solutas esse, ut aliorum poetaruin, sic Alcaei quoque
reliquias seu fragmenta quae vulgo vocant, ut quae earum
,
«ententia fuferit vel quod consilium vix queas dispicere. Ita-
que, quid scribi poUierit, saepius non adeo dilTicile est in-
venire coniecturas quae solido alJquo fimdamento con-
, ,
stitutae veri specieni liabeant, proferre vix licet. Quare
satis Iiabui, ea quae ab aliis ad has reliquias vel illustran-
,
das vel emendandas collata erant, diligenter adscribere, ita
ut de iis iudicandi potestatem aliis relinquerem, iisque qui
haec lecturi essent opportuidtatem offerrem nova quaerendi,
quae saepe non tam assidua meditatione extunduntur quam
,
felici aliquo iiigenii impetu et quasi afflatu efFundmitur.
Ordo autem fragmentorum quem institui, secundimi car-
,
minum genera ea disponens, facde fieri potest ut in eam-
dem reprehensionem adducatur quam fragmentorem Phe-
,
recydis a me in Wolfii Analectis Tom. I. p. 321 sqq. ten-
tata dispositio. Quam qumn id agerem ut ex certis indiciis
instituerem et profectus a fragmentis quae cum Ubri nota
,
a Grammaticis aliisve scriptoribus afferrentur, oum liis ea
conjungerem quae vel e coimnuni omnium vel e Pliere-
,
cydis narratione ncccsaario cum iis cohaerere viderentur,
Sturzius tamen in uova fragmentorum Plierecydis editioue
VI
gravitcr me vituperavit, ct me ud arbitrium meuin ac libi-
diiiem rem adiniiiistrasse conqaestus est; quod judiciiun de-
inde alii, tanquam dictata decantantes, «ecuti sunt. lu
quo nescio utrum magls inirer quodne iniuriam fecissa
,
visus sim Seni Venerando supplendis iis quae ab ipso vel
,
praeterinissa vel cousulto relicta erant, an quod levitatis ac
liceiitiae me insimulaverit in eo , in quo certam rationem
et arrnnnenta e re ipsa petita secutus esse mild videbar; nam
quod dicit, me ad dispositionemillam efficiendam locos scri-
ptoruin niutasse, hoc de duobus tantum locis valet, in qui-
bus etlam aliormnscriptorum testimonia correctionem flagi-
tabant; vid. Anal. p. 324 et 325. Supererant tamen non-
nuUa quibus ex illis indiciis certus locus assignari non po-
,
terat. In iis disponendis me coniectura tantum aliqua, pro-
babili qiiidem illa, at coniectura tamen duci non dissimu-
lavi. vid. p. 323 sq. et 329. Sic patet ex liis, quam g-e-
nus in-itahiU sit non raium modo , sed etiam philolo-
gorum.
Sed satis iam multa de me ; Tua autem epistola ea
etiam continet, quae de antiqui^ litteris, et delicLis non
magis Tuis qiiam meis Platone, sermocinandi largam ma-
,
teriam praebeaut. In qua epistolae Tuae parte prunum il-
lud summa cnm voluptale iutellexi, si Tibi aliquando per
pravissimas occupationes Tuasliceret, ad riatonis de repu-
blica libros tantiun et doctrinae et acuminis conferre quan-
,
tnm de nonnuUis loci» in epistola demonstrasti, fore ut tune