Table Of ContentPeygamber Efendimizin Hayatı
1. Mekke Devri
2. Medine Devri
1. Efendimizin Dünyaya Gelişine Kadar Olan Hadiseler
Efendimizin Pak Nesebleri
Efendimizin Meşhur Dedeleri
Abdullah
Fil Vakası
2. Efendimizin Dünyaya Gelişi ve Çocukluğu
Efendimizin Dünyaya Teşrifi
Efendimizin Sütanneye Verilmesi
Efendimiz Sadoğulları Yurdunda
Efendimizin Annesine Getirilmesi ve Annesinin Vefatı
Efendimiz Dedesi Abdulmuttalib'in Yanında
3. Efendimizin 12 Yaşından 38 Yaşına Kadar Olan
Hayatı
Amcasıyla Şam'a Gidişi
Hz. Haticeyle Evlenmesi
Zeyd Bin Harise'yi Azad Etmesi ve Hz.Ali'yi Yanına
Alması
Kabe'nin Yeniden İmarı
4. Risaletinden Önce İnsanlığın ve Dünyanın Durumu
İnsanlığın ve Dünyanın Durumu
Arabistan'nın Durumu
Kuss B.Saide Efendimizi Haber Veriyor
Efendimize Peygamberlik Vazifesinin Verilmesi
5. İlk Müslümanlar ve Maruz Kaldıkları İşkenceler
Hz.Hatice, Hz. Ebubekir ve Hz.Ali'nin Müslüman Oluşu
Gizli Davetin Hız Kazanması ve Hz.Bilal'a Yapılan
İşkenceler
Hz.Osman,Talha B.Ubeydullah, Halid B.Sad İslam'a
Girmeleri
Sad B.Ebi Vakkas, Ebu Zerr-i Gıfari, Habbab B. Eret'in
İslam'a Girmeleri
6. Aleni Davet
Efendimizin Peygamberliğini Açıklaması
Efendimize Hakaret ve Eziyetler
Müşriklerin Ebu Talib'e Şikayetleri ve Yeni İstekleri
Hz. Hamza ve Hz. Ömer'in İslam'a Girmeleri
Habeşistan'a Hicret
Şakkı Kamer Mucizesi
Boykot
Hüzün Yılı
Hz. Aişe İle Nişanlanması ve Hz. Sevdeyle Evlenmesi
Taif'e Gidişleri Ve Mekke'ye Geri Dönüşleri
İsra ve Miraç Mucizesi
Medineli İlk Müslümanlar ve Akabe Biatları
Medine'ye Hicret'in Başlaması Ve Hz. Ömer'in Hicreti
7. Efendimizin Medine'ye Hicreti
Efendimizin Hicreti
Efendimizin Medine'ye Gelişi
Mekke Devrinin Hülasası
Efendimizin Pak Nesebleri
Cenâbı Hakk, insanlığın babası Hz. Adem'i yaratmıştı.
Başını kaldırıp bakan Âdem (a.s.), Arşı Âlâ'da muazzam
bir nurla bir isim yazılı gördü: "Ahmed."
Merak edip sordu: "Yâ RabbiL Bu nur nedir?"
Allah Teâlâ buyurdu: "Bu, senin zürriyetinden bir
peygamberin nurudur ki, onun ismi göklerde Ahmed ve
yerlerde Muhammed'dir. Eğer o olmasaydı, seni
yaratmazdım!"1
îmanımızla kabul ettiğimiz bu muazzam gerçeği, milyarlar
sene sonra gelen gelen o nurun sahibi de, bütün açıklığıyla
ifade buyurmuşlardır.
Bir gün ashabtan Abdullah b. Câbir (r.a.), "Yâ
Resûlallah!.." dedi, "Bana, Allah'ın, her şeyden evvel yarattığı
şey nedir, söyler misin?"
Şu cevabı verdiler:
"Her şeyden evvel senin Peygamberinin nurunu, Kendi
nurundan yarattı. Nur, Allah'ın kudretiyle dilediği gibi
gezerdi. O zaman ne Levh, ne kalem, ne Cennet, ne
Cehennem, ne melek, ne semâ, ne arz, ne güneş, ne ay, ne
insan ve ne de cin vardı."2
Semâyı bütün haşmetiyle aydınlatan nur, sonra ilk olarak
Hz. Adem'in alnında parladı. Sonra peygamberden
peygambere geçerek Hz. İbrahim'e (a.s.) kadar geldi. Ondan
da oğlu Hz. İsmail'e intikal etti."Peygamberlerin Babası"
olarak anılan Hz. İbrahim'in iki oğlu vardı: İshak ve İsmail
(a.s.). O, oğlu İshak'ın neslinden birçok peygamberin
geleceğini Cenabı Hakk'ın ilhamıyla bilmişti. Ancak, çok
sevdiği Hacer'den dünyaya gelen oğlu İsmail'in (a.s.)
neslinden peygamber gelip gelmeyeceği meçhuli idi.
Bununla birlikte, âhirzamanda büyük bir peygamberin
gönderileceğini de biliyordu. Bu sebeple de, Son
Peygamber'in, çok sevdiği oğlu İsmail'in neslinden gelmesini
şiddetle arzu ediyordu.
İlk banisi Hz. Âdem olan yeryüzünün ilk mabedi Kabe,
uzun zamanın geçmesiyle yıkılmış, âdeta yerle bir olmuştu.
Hz. İbrahim, bu mukaddes binanın tekrar inşası için Cenâbı
Hakk'tan emir aldı ve oğlu İsmail'le birlikte derhâl çalışmaya
koyuldu.
Kabe'nin inşası tamamlanınca, baba oğul ellerini dergâhı
İlâhî'ye açarak şöyle yalvardılar:
"Ey Rabbimiz!.. Neslimizden gelen Müslüman ümmet
içinden bir peygamber gönder; ki o, onlara âyetlerini okusun,
Kitab'ı ve hükümlerini öğretsin, onları günahlardan
temizlesin!"3
İşte, Cenâbı Hakk, yapılan bu samimî duayı cevapsız
bırakmadı ve Hz. İsmail'in neslinden, Peygamberlerin Reisi
Hz. Muhammed'i (s.a.v.) göndererek kabul etti. Bu gerçeği
bizzat Kâinatın Efendisi, "Ben, babam İbrahim'in duasıyım."4
diyerek ifade buyurmuşlardır.
Hz. İsmail'in evlâd ve torunları gittikçe çoğaldı ve Arap
Yarımadasının her tarafına dağıldı. İçlerinden Adnan Oğulları,
onlar içinden Mudar Oğulları ve onlar içinden de Kureyş
Kabilesi diğerlerinden üstün ve farklı oldu. Kureyş Kabîlesi
içinde ise, Haşîmîler kolu, hepsinden daha çok fazilet ve şeref
buldu.
Bu gerçeği de bizzat kendileri şu şekilde ifade
buyurmuşlardır:
"Allah, İbrahim Oğullarından İsmail'i, İsmail
Oğullarından Kinane Oğullarını, Kinane Oğullarından da
Kureyş'i, Kureyş'ten de Benî Haşîm'i, Benî Haşîm'den de beni
seçmiştir."5
Bütün kaynakların ittifakla belirttikleri, Kâinatın
Efendisinin 20. dedesine kadar uzanan neseb silsilesi şöyledir:
"Muhammed (s.a.v.), Abdullah, Abdûlmuttâlib (asıl ismi
Şeybe), Haşîm, Abdi Menaf [Muğîre], Kusay, Kilab, Mürre,
Kâb, Lüeyy, Galib, Fihr, Mâlik, Nadr, Kinane, Huzeyme,
Müdrike [Amir], İlyas, Mudar, Nizar, Maad, Adnan."6
İşte, Fahri Kâinat Efendimizin büyük dedeleri, bu zâtlardı.
Her birinin zürriyeti çoğalmış ve her biri pek çok cemaatin
reisi, birçok kabîle ve aşiretin dedesi ve babası olmuşlardır.
Ancak, ne vakit birinin iki oğlu olsa veya bir kabîle iki
kola ayrılsa, Sevgili Peygamberimizin soyu en şerefli ve en
hayırlı olan tarafta bulunur ve her asırda onun büyük dedesi
kim ise yüzünde parlayan müstesna nurdan bilinirdi.
Yirminci Dededen Sonraki Neseb Çizgisi
Neseb âlimlerince, Peygamber Efendimizin 20. dedesi
olan Adnan'ın, Hz. İbrahim'in neslinden olduğu ittifakla kabul
edilmektedir. Adnan ile İbrahim (a.s.) arasında uzun bir
zaman mesafesi vardır. Bir kısım neseb âlimleri arada 40
batın [göbek] bulunduğunu belirtirler.7
Buna binâen, aradaki zaman biriminin ne kadar uzun
olduğunu az çok tasavvur etmek mümkündür.
Bu sebeple, Resûli Ekrem Efendimizin 20. dedesi
Adnan'dan Hz. İbrahim'e kadar olan ikinci kademe neseb
silsilesi, basamak basamak tesbit edilememiştir. Bazı neseb
âlimleri yedi, bazısı da dokuz göbekte Hz. İsmail'e
Peygamber Efendimizin nesebini vardırmışlardır. Haliyle bu,
arada birçok basamağın atlandığını ortaya koyar.
Adnan 'dan Hz. İbrahim 'e kadar
Bazı âlimler, Peygamber Efendimizin, Adnan'dan Hz.
İbrahim'e vardırdıkları ikinci kademe neseb silsilesini şöyle
sıralarlar:
Adnan
Udd (veya Udad)
Mukavvim
Nah ur (veya Sarih)
Teyrah
Ya'ruh
Yeşcub
Nabit
İsmail (a.s.)
İbrahim (a.s.)8
Ayrıca, İbni İshak, bundan sonra da Resûli Ekrem
Efendimizin neseb silsilesini tâ Âdem'e (a.s.) kadar götürür.9
Ancak, belirtelim ki, diğer kaynaklar bu silsile üzerinde ittifak
etmiş değillerdir.
2 Kastalanî, Mevahibû'lLedünniye, c. 1, s. 6. Kastalanî,
A.g.e., c. 1, s. 7.
3 Bakara, 129.
4 ibni Hişam, Sîre, c. 1, s. 175; Taberî, Tarih, c. 2, s. 128.
5 Ibni Sa'd, Tabakat, c. 1, s. 20; Müslim, Sahih, c. 7, s. 58.
6 İbni Hişam, Sîre, c. 1, s. 13; ibni Sa'd, Tabakat, c. 1, s.
5556; Belâzurî,
Ensabû'lEşraf, c. 1, s. 12 v.d.; Taberî, Tarih, c. 2, s.
172180.
7 Mevlânâ Şiblî, Asrı Saadet, c. 1, s. 119.
8 Ibni Hişam, Sîre, c. 1, s. 2; libni Sa'd, Tabakat, c. 1, s.
56.
9 ibni Hişam, Sîre, c. 1, s. 24.
Efendimizin Meşhur Dedeleri
Şüphesiz, Kâinatın Efendisinin nurunu alnında İlâhî bir
emanet olarak taşıyan atalarının tamamı hakkında fazla bir
bilgimiz yoktur. Atalarından en çok bilgi sahibi olduklarımız
ise, ona zaman bakımından en yakın olanlarıdır. Burada
onların hayat ve şahsiyetlerine kısa bir göz atmak yerinde
olacaktır.
KUSAY
Peygamber Efendimizin, asıl ismi Zeyd olan dördüncü
kuşaktaki dedesi Kusay, mühim bir şahsiyetti. Kendisinin
sâdece Zühre adında erkek kardeşi vardı.
Hz. Âdem'den beri devam edip gelen Nur-u Ahmedî'yi
alnında taşıma şerefi, bu iki kardeşten Kusay'a ihsan
edilmişti. Büyük oğul olduğu için, ailenin reisliği vazifesi de
kendisine verilmişti. Küçüklüğünden beri kabiliyetiyle
dikkatleri üzerinde toplayan Kusay, büyüyünce Mekke'nin
ileri gelen şahsiyetlerinden biri oldu. Teşkilâtçılığı,
idareciliği, adaletli kararlan ile kısa zamanda Mekke halkı
arasında büyük bir itimat kazandı. Bu sebeple Mekke'nin
idaresi ona verildi. Mekke'yi ilk defa mahallelere o böldü; her
kabîleyi, kendilerine ayırdığı mahallelere o yerleştirdi.
Mekke'nin en mühim işleri onun evinde görüşülüp karara
bağlanırdı. Kabe'nin perdedarlığı, hacıların su ihtiyacının
karşılanması, onların ağırlanması, savaşa giderken bayrak
dikme ve Mekke Meclisini idare etmek gibi mühim işler, ona
emanet edilmişti. Kabe'nin karşısında ve kapısı Kabe'ye
bakan ilk ev, onun için inşa edilmişti. Bu ev, Mekke'nin bir
nevi hükümet binası veya içinde Mekke Şehir Devletinin her
türlü iş ve meselelerinin görüşüldüğü bir parlamento idi.
