Herinneringen aan mijn leven

276 Pages·2012·3.32 MB·Dutch

by  Mattijs Kattouw

H
Dit boek is speciaal ter ere van het Herinneringen aan
e
50 jarig jubileum van de r
i
Pinksterzending Arnhem herdrukt. n
n
mijn leven
e
Het boek van zuster Alt was r
i
helaas al jaren niet meer in druk n
en daarom niet meer verkrijgbaar. g
e
Daarom wilden we het boek graag
n
weer beschikbaar maken. We
a
wensen u veel leesplezier en a
inspiratie bij het lezen over deze n
bijzondere vrouw, die aan de wieg m
stond van de Pinksterzending.
i
j
n

l
e
v
e
n

-

5
0

j
a
a
r

p
i
n
k
s
t
e
r
z
e
n
d
i
n
g

j
u
b
i
l
e
u
m

e
d
i
t
i
e
M.A. Alt, J. Sigmond, C.M. van Dijk
5 800087 502269
Voorwoord: Fred Pathuis
Persoonlijk heb ik zr. M.A. Alt nooit mogen kennen; niet alleen
behoorde zij tot een andere generatie dan ondergetekende, in
de tijd dat zij net voor haar overlijden in Arnhem de
Pinksterzending oprichtte, was ik nog een lagere school
leerling in Groningen, met nog geen enkel besef van wat de
Pinksterbeweging inhield. Maar dankzij dit boek heb ik haar
wel een beetje beter leren kennen. Toen ik op vijftienjarige
leeftijd tot bekering kwam, was naast het Woord van God haar
boek Bijbelstudie voor zelfonderricht al snel voor mij een
belangrijke bron van kennis. En bij mijn entree als voorganger
in de Pinksterzending in 2003 kreeg ik al heel gauw een
gedateerde uitgave van de ‘Herinneringen’ in handen gedrukt,
want je moet toch wel iets weten over de voorgeschiedenis
van je gemeente.
Wat mij vooral trof in de wijze waarop zij haar belevenissen
onder woorden bracht, dat was haar vurige liefde en radicale
toewijding aan de Heer, waarbij zij zichzelf toch nooit op de
voorgrond plaatste. Zij was wars van wat zij noemde
persoonsverheerlijking. Haar credo was heel duidelijk: ‘Jezus
alleen!’
Ik heb wel het voorrecht gekregen om één van haar
medewerkers van destijds van nabij te leren kennen, nl. Bart
Sigmond-de Vrij. De wijze waarop deze eveneens bescheiden
vrouw vorm en inhoud geeft aan het volgen van de Heer op
haar hoge leeftijd, vervult mij met diep respect. Ik voel me
dankbaar en vereerd haar nog altijd in onze gemeente te
mogen zien dienen, zowel in oudstenraad als in het pastoraat
en de zendingscommissie.
1
Wat is er dan meer op zijn plaats in een jubileumuitgave van
de ‘Herinneringen’ dan een door Clara van Dijk geschreven
bijlage over het leven van deze trouwe volgelinge van de
Heer, ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de
Pinksterzending in Nederland? Ja, natuurlijk, dankbaarheid!
Terecht alle eer aan de Heer voor al wat Hij heeft gedaan in
die 50 jaar! Dat bovenal, maar ook dankbaar voor Zijn
grondpersoneel, waarvan Bart er één is; voor haar man Hans,
die zich ook samen met Dik Groeneveld vele jaren heeft
ingezet in De Pinksterzending. En ten slotte dankbaar voor
Michiel Gerrits van den Enden, die enkele decennia lang
leiding heeft gegeven aan wat ik zelf ervaar als een unieke
gemeente.
Ik hoop dat het Pinkstervuur dat het leven van zr. Alt in brand
zette, ons bij het lezen van al deze herinneringen ook opnieuw
in vuur en vlam zal zetten voor onze Heer.
Fred Pathuis
Voorganger Pinksterzending Arnhem-Centrum

Arnhem, 29 september 2012
2
Voorwoord: Mattijs Kattouw
De pinksterzending behaalt in 2012 de leeftijd van 50 jaar.
Een mooi feit om te vieren. En wat is er mooier dan dit te
vieren met een heruitgave van het boek 'Herinneringen aan
mijn leven' van Moesje Alt, de vrouw die aan de wieg van de
gemeente heeft gestaan? Een geschiedenis die het verdient
om herinnerd te worden, ook door degenen die het verhaal
nog nooit gehoord hebben.
Zuster Alt was een bijzondere vrouw en een rasechte pionier.
Ze werkte als zendingszuster in een armenkolonie in Tahoe
en ook daarna zit ze niet stil. In 1955 ontving ze zelfs een
gouden eremedaille van de orde van Oranje Nassau voor haar
zendingswerk. Ze werd als alleenstaande vrouw één van de
toonaangevende leiders in de pinksterbeweging. De uitgaven
van het blad 'Gouden schoven' en de liedbundel
'Glorieklokken' werd in heel Nederland bekend.
Toen ze 79 jaar was begon ze nog aan een avontuur als
voorgangster van de Pinksterzending in Arnhem. Helaas
overleed ze kort daarna. Over haar begrafenis schreef Jo van
de Brink op 6 april 1962 in 'Kracht van omhoog':
“Het moet wel een merkwaardig figuur geweest zijn, die de
oorzaak van zulks samentreffen was en die met deze grote
verscheidenheid van voorgangers contact had. Het was nog
opvallender dat de persoon waarvan de broeders afscheid
namen, een vrouw was. Verleden week maandag werd
'Moesje Alt' te Arnhem begraven.”
In haar onstuitbare drang om haar hemelse Vader te volgen
en haar leven in zijn dienst te stellen, ademde ze de
pinkstergedachte; het is de Geest die de kracht geeft om God
3
te dienen. Alle obstakels zijn te overwinnen. Ze sprong met
haar God over muren om Psalm 18 aan te halen. Wat een
voorbeeld voor ons.
We zijn in de gelukkige omstandigheid dat één van de
personen, die vanaf het begin betrokken is geweest bij de
pinksterzending nog steeds in de gemeente actief is: 'tante
Bart' zoals zuster Sigmond genoemd wordt. Op hoge leeftijd
werkt ze nog steeds mee in de oudstenraad. In 2010 heeft
Clara van Dijk over haar leven geschreven. Dat verhaal wilden
we natuurlijk graag opnemen in deze jubileumuitgave.
Het jubileum van 50 jaar Pinksterzending is mogelijk doordat
in al die jaren mensen zich in hebben gezet en in de
voetsporen van zuster Alt zijn getreden. Natuurlijk denken we
dan ook speciaal aan de oud voorgangers: Dik Groeneveld die
het werk in 1962 overnam en Michiel Gerrits van den Enden,
die tot in 2003 voorganger was van de Pinksterzending. Het
voelt als een voorrecht om op mijn beurt in hun voetsporen te
treden en te dienen in deze gemeente met zo’n rijke
geschiedenis.
Een ieder die dit verhaal leest, wens ik Gods zegen toe en het
is mijn gebed dat het mag inspireren om net als zuster Alt
voluit te leven voor God.
Mattijs Kattouw
Voorganger Pinksterzending Arnhem-Rijkerswoerd

Arnhem, 29 september 2012
4
Inhoudsopgave
Inhoudsopgave .......................................................................... 5
HERINNERINGEN AAN MIJN LEVEN ..................................... 7
Hoofdstuk I: kinderjaren ............................................................. 9
Hoofdstuk II: en toen kwam 's Heren tijd ............................... 34
Hoofdstuk III: in het werk des Heren ...................................... 50
Hoofdstuk IV: gebedsverhoringen .......................................... 75
Hoofdstuk V: het eerste pinksterlicht...................................... 92
Hoofdstuk VI: visioenen en profetieën ................................. 100
Hoofdstuk VII: naar Manokwari / Nieuw Guinea................. 122
RAADGEVINGEN EN PERSOONLIJKE ERVARINGEN .... 139
De gaven van profetie en gebedsgenezing ........................ 141
Strijd de goede strijd des geloofs ......................................... 144
Wat God mij leerde betreffende de genezing door geloof 147
Uw ziekte is niet Gods wil ...................................................... 151
In Jezus’ naam ........................................................................ 155
Perfectionisme ......................................................................... 162
Het leven met Christus, verborgen in God .......................... 163
Vertrouwen op Jezus .............................................................. 167
ONS KAMPLEVEN .................................................................. 171
5
Beeld uit het Nipponse concentratiekamp ........................... 224
ZO IS HET VERDER GEGAAN .............................................. 229
Gemeentewerk ........................................................................ 232
„Eikenstein” .............................................................................. 236
Lectuurwerk ............................................................................. 238
DOOR GOD GEGREPEN: HET ONTSTAAN VAN DE
PINKSTERZENDING............................................................... 241
Een jonge bekering ................................................................. 243
Waterdoop en Geestesdoop ................................................. 246
Romeinen acht vers zesentwintig ......................................... 248
Eerste opleiding ....................................................................... 251
Iets over “moesje” Alt (22.8.1883 – 22.3.1962) .................. 253
Naar het Jappenkamp ............................................................ 254
Bevrijding en Bijbelschool ...................................................... 256
Verliefd, verloofd, getrouwd ................................................... 259
Naar Nederland ....................................................................... 264
De noodzaak voor een nieuwe start ..................................... 265
Allerlei locaties… ..................................................................... 266
Voortgang in Nederland ......................................................... 267

6
HERINNERINGEN AAN MIJN LEVEN
7
8
Hoofdstuk I: kinderjaren
De herinnering aan mijn lieve, innig gelovige moeder heeft mij
mijn leven lang niet verlaten. Zij bezat een rotsvast geloof, dat
haar onder veel ziels- en lichamelijk lijden een serene rust
deed bewaren. De allereerste herinneringen uit mijn prille
jeugd zijn nauw verbonden met het ziekbed van mijn moeder.
In de lichtglans van een ver, ver verleden — ik was nog geen
vier jaar oud toen God haar, na een langdurig lijden, tot Zich
nam — zie ik een jonge vrouw, met mooi donker haar op een
rustbed liggen en hoor ik een vriendelijke, zachte stem die
mijn twee jaar oudere broertje en mij toespreekt. In later jaren
vertelde men mij, dat mijn stervende moeder, in de laatste ure
voor haar heengaan, ons de handen zegenend had opgelegd
en ons met haar zwakke stem de Heer had opgedragen. Wat
het haar gekost moet hebben, haar beide kleintjes te verlaten,
weet de Heer alleen. Haar laatste woorden waren geweest:
„Vader, in Uw handen beveel ik mijn geest.”
Later, onder persoonlijke strijd en smart was het vaak háár
beeld dat mij voor ogen stond en bad ik: Heer, schenk mij háár
moed en volharding. De gedachte: ik heb een moeder in de
hemel die voor mij bidt, was mij dikwijls tot troost in moeilijke
omstandigheden. Zij was een lieve verschijning en wandelde
met God. Haar rein en onbaatzuchtig leven, ons door anderen
geschetst, was haar kinderen tot voorbeeld. Sommigen zijn
van mening dat onze geliefden in de hemel alle voor-en
tegenspoed met hun kinderen op aarde meemaken en hun
strijd meevoelen, maar dat is moeilijk aan te nemen.
Hoe zouden zij, die na een leven van strijd en moeite de
eeuwige heerlijkheid zijn ingegaan, nog bezwaard kunnen zijn
met angst en zorgen? Ze zijn daaraan immers voor altijd
9