Hercule'ün On İki Görevi - Agatha Christie

461 Pages·2013·1.42 MB·Turkish

by  Agatha Christie

AGATHA CHRISTIE
Hercule'ün On İki Görevi
Altın Kitaplar Yayınevi
Tarama: Kitappiri
Düzenleme: ORXXAN
Hercule
Yunan mitolojisinde Herakles, Roma Mitolojisi'nde
Hercule olarak bilinir, Zeus ile Miken kralının kızı
Alkmene'nin oğludur. Kadına aşık olan Zeus ona kocası
kılığında yaklaşmıştır. Herakles'in Zeus'un çocuğu
olduğunu anlayan Hera onunla sürekli uğraşmış ve
ölümüne neden olmuştur. Herakles doğduğu günden
itibaren tanrısal bir kuvvete sahiptir. Hera'nın gönderdiği
iki zehirli yılanı öldürdüğünde henüz birkaç günlük
bebektir.
Herakles üstün bir eğitim görmüştür. En iyi yaptığı işler
ok atmak, at sürmek ve güreşmektir. 18 yaşına geldiği
zaman Kitharion ormanlarında yaşayan ünlü canavarı
öldürmüştür. Kendisine ödül olarak Thebai kralının kızı
Megara verilmiştir. Bu kızdan üç oğlu olmuştur. Hera işe
karışarak Herakles'i çıldırtmış, Herakles de kendi
karısını ve çocuklarını öldürmüştür. Suçlarından
arınması için Miken kralının hizmetine girip, onun her
istediğini yapması gerekmiştir. Kralın Herakles'e
yaptırdığı 12 işe mitolojide Herakles'in 12 görevi veya
işleri denir.Ayrıca çok güçlü bir karakter olarak da bilinir.
Hercule’ün 12 görevi şunlardır:
1.Nemean arslanı'nı yenmek (efsaneye göre aslanın
postu sadece kendi pençesiyle kesilebilir).
2.Lerna gölündeki Hydra'yı öldürmek.
3.Artemis'in kutsal hayvanlarından Kyreneia Geyiğini
yakalamak.
4.Erymanthian dağında yaşayan büyük yaban
domuzunu ağla tutmak.
5.Augeas'ın ahırlarını bir günde temizlemek. (İki büyük
ırmağın yataklarını değiştirip ahırlardan geçirerek.)
6.Stymphalos'da yaşayan ve o bölgedeki insanların
rahatını kaçıran Stymphalian Kuşları Athena'nın
yardımıyla kovmak.
7.Girit'e gidip Poseidon'un Minos'a verdiği azgın Girit
Boğası'nı getirmek
8.Troya kralı Diomedes'in emrine girip troya halkına
eziyet çektrien , hellospontos boğazında yaşayan deniz
canavarını öldürerek troya halkını beladan kurtarmış
ancak diomedes in ona , azarlayıcı tutumu karşısında
cezalandırıp öldürmüş ve troyanın yanması için lanetler
savurmuştur .
9.Amazonlar kraliçesi Hippolyta'dan kemerini almak.
Kemeri almak için kraliçe ile anlaşmış, ancak Hera'nın
kışkırtmasıyla Amazonlar, Herakles'e saldırmış,
Herakles de kraliçeyi öldürmek zorunda kalmıştır.
10.Okeanos'un bir adasında bulunan 3 gövdeli dev
Geryoneus'un sığırlarını çalmak.
11.Hesperidler'in altın elmalarını getirmek. Elmaları
almak için altın elma ağacını koruyan kızları ve daha da
önemlisi onların ejderini geçmesi gerekiyordu. Bunun
için Herakles altın elmaların koruyucusu olan kızların
babası Atlas'a gider ama o da biraz kurnaz davranarak
Herakles'le bir anlaşma yapar.
12.Hades'in ölüler ülkesini koruyan Kerberos adlı
köpeği yeryüzüne çıkarmak.
Önsöz
Hercule Poirot'nun dairesi modern bir şekilde
döşenmiş ve kromun parlaklığı göz alacak biçimde her
tarafa yayılmıştı. Sıradan koltukları, rahat ve konforlu
minderlerine rağmen köşeli ve keskin hatlı bir tarzı
vardı.
Bu koltuklardan birinde tüm zarafetiyle Hercule Poirot,
karşısındaki koltukta ise All Soul'dan (Bir Anglikan
kilisesi) tanıdığı yakın bir dostu Doktor Burton
oturuyordu. Poirot bir taraftan da arkadaşının
doldurduğu Chateau Mouton Rothschild şarabını
yudumluyordu. Doktor Burton'un zarafetle uzaktan
yakından bir ilgisi olduğu söylenemezdi. Şişman ve
hantaldı, giyimi özensizdi ve beyaz gür saçlarının
altından al yanaklı, iyi huylu çehresi ışıldıyordu. Derin ve
hırıltılı gülümsemesiyle hem kendini, hem etrafını sigara
külü altında bırakmak gibi bir alışkanlığı vardı. Hatta
Poirot'nun onun çevresini kül tablalarıyla sarmış olması
bile yetersiz kalıyordu.
Doktor Burton, "Söyleyin bana, neden Hercule?" diye
sordu.
"Vaftiz adımı mı soruyorsunuz?"
"Bunun bir vaftiz adı olduğu pek söylenemez," dedi
Doktor Burton. "Daha çok pagan bir ad bu. Peki, ama
neden? Benim asıl bilmek istediğim bu. Babanızın fikri
miymiş, yoksa annenizin mi? Aile ile ilgili nedenler mi?
Eğer yanılmıyorsam -hafızam artık eskisi gibi değil-
kardeşinizin de adı Achille'di (Truva Savaşı'nın ünlü
mitolojik kahramanı. Ölümsüz bir yarı tanrıdır.) değil
mi?"
Poirot'nun gözlerinin önünden bir an için Achille
Poirot'nun kısa yaşamı gelip geçti. Bütün bunlar
gerçekten yaşanmış mıydı?
"Yalnızca çok kısa bir süre için," dedi.
Doktor Burton ustaca konuyu hemen değiştirdi.
"İnsanların çocuklarına isim verirken çok daha dikkatli
olmaları gerekir," dedi. "Biliyorsunuz benim de vaftiz
çocuklarım var. Onlardan birinin adı Blanche
(Beyazlamak, ağartmak, beti benzi atmak.) ama kız bir
Çingene kadar esmer. Diğerinin adıysa Deirdre -çilelerin
kadını Deirdre- ama kız, bir kuş kadar neşeli. Genç
Patience'e (Sabır) gelince, adı aslında Impatience
(Sabırsızlık) olabilirdi ve ona daha çok uyardı. Ve Diana,
( Mitolojide avcı, ince, bakire tanrıça) evet Diana..."
Yaşlı bilim adamı hafifçe ürperdi. "Daha şimdiden yetmiş
kiloyu geçti, üstelik daha on beş yaşında! Bunun
ergenlik döneminde olabileceğini söylüyorlar, ama bana
hiç de öyle gelmiyor. Diana! Ona Helen (Yunan
mitolojisine göre Truva Savaşı'na neden olan dünyanın
en güzel kadını) ismini vermek istemişlerdi, ama bu
konuda ağırlığımı koydum. Babasının ve annesinin nasıl
tipler olduğunu bilen biri olarak buna asla izin
veremezdim. Üstelik bir de büyükannesi var... Martha,
Dorcas ya da daha uygun isim olması için oldukça
uğraştım, ama başarılı olamadım; boşa nefes tükettim.
Şu ebeveynler tuhaf insanlar..."
Hafifçe kıkırdayınca, küçük tombul yüzünde kırışıklar
belirdi. Poirot, onu meraklı bakışlarla süzüyordu.
"Zihnimde bir sohbet canlanıyor. Anneniz ve merhum
Bayan Holmes baş başa vermiş oturuyorlar, bebek
kıyafetleri örüyor ya da dikiyorlar: 'Achille, Hercule,
Sherlock, Mycroft...'"
Poirot, dostunun bu keyifli anına ortak olmakta
zorlanıyordu.
"Anladığım kadarıyla fiziksel olarak Hercule'e hiç
benzemediğimi söylemek istiyorsunuz, değil mi?"
Doktor Burton; Hercule Poirot'nun, çizgili pantolon,
siyah ceket ve papyonlu kıyafetler içindeki ufak tefek
bedenini; yumurta biçimindeki kafasını ve üst
dudaklarının neredeyse tamamını kaplayan bıyıklarını
baştan aşağıya süzdü.
"Gerçekten de Poirot, dürüst olmak gerekirse," dedi
Doktor Burton. "Ona hiç benzemiyorsunuz." Ve ekledi.
"Anladığım kadarıyla şimdiye dek klasik mitolojiyle
ilgilenmeye pek zamanınız olmamış."
"Bu doğru."
"Çok yazık! Çok şey kaçırmışsınız. Bana sorarsanız
herkes klasikleri okumalı."
Poirot omuzlarını silkti.
"Eh bien (Pekâlâ, işte.) onlar olmadan da çok rahat
idare ettim."
"İdare etmek! Sorun bu değil. Bu çok yanlış bir bakış
açısı. Klasikler, modern iletişim teknikleri kursları gibi
kolayca, kısa yoldan başarıya ulaşmanızı sağlayacak bir
yöntem değildir. Klasikler insanın işteki saatlerini değil,
boş zamanlarını değerlendirmesi içindir. Bu hepimizin
yaptığı bir hata. Örneğin sizi ele alalım, işinizde çok
başarılı oldunuz ve artık işten elinizi eteğinizi çekip,
huzurlu, rahat bir yaşam sürmek istiyorsunuz; peki boş
zamanlarınızda ne yapacaksınız?"
Poirot'nun yanıtı hazırdı.
"En kısa zamanda -ciddi bir biçimde- kabak
yetiştirmeyi düşünüyorum."
Doktor Burton çok şaşırmıştı.
"Kabak mı? Neden söz ediyorsunuz? Şu tadı, suyu
anımsatan büyük tombul yeşil şeylerden mi?"
"Ah," dedi Poirot heyecanla. "Asıl sorun da bu zaten.
Onların tadı her zaman su gibi olmuyor."
"Oh! Biliyorum; peynir, küçük küçük doğranmış soğan
ya da beyaz sosla servis ediliyor."
"Hayır hayır, yanılıyorsunuz. Bence kabağın doğal
tadında değişiklik yapıp, daha iyi olmasını sağlamak
mümkün olabilir. Örneğin..." sözünü tamamlamadan
gözlerini düşünceli bir biçimde havaya dikti. "Bir
Buket..."
"Aman Tanrım, dostum, bu bir bordo şarabı değil ki."
Buket sözcüğü Doktor Burton'a hemen yanındaki şarap
kadehini anımsatmıştı. Bir yudum alarak ağzında
gezdirdi. "Bu çok iyi bir şarap. Gerçekten kaliteli! Evet."
Başını beğeniyle salladı. "Ama şu kabak işi, bu konuda
ciddi değilsiniz sanırım. Bununla..." Sesinde şaşkınlıkla
karışık hafif bir korku seziliyordu. "Söylemek istediğiniz
gerçekten de," ellerini ona acıdığını ifade eder biçimde
tombul karnında gezdirdi. "Düşünceniz toprağa eğilip,
bu bitkileri gübrelemek, ıslak pamuk altında
çimlendirmek filan olamaz, değil mi?"
Poirot, "Kabak yetiştiriciliği hakkında yeterince bilgi
sahibi olduğunuz anlaşılıyor," dedi.
"Taşrada kaldığım sırada çiftçileri izlemiştim.
Gerçekten de Poirot, bu çok tuhaf bir hobi! Şunu bir
düşünsenize..." Sesi bundan zevk aldığını belli eden bir
fısıltıya dönüştü. "Bir an her tarafı kitaplarla çevrili,
dikdörtgen, hoş bir odada şöminenin karşısında
oturduğunuzu hayal edin. Bu kesinlikle dikdörtgen bir
oda olmalı, asla kare değil. Her tarafta kitaplar var.
Elinizde bir kadeh kırmızı şarap ve önünüzde açık bir