Basahin po muna ang ANG ALALAY KONG ASTIG. Check the said book in my profile. Thank you ...

1221 Pages·2016·4.51 MB·Tagalog

Basahin po muna ang ANG ALALAY KONG ASTIG. Check the said book in my
profile. Thank you.♡♡♡

Sa pagsalba mo sa kanya, hindi sinasadyang natuto kang umibig...

Natuto kang baguhin ang iyong personalidad.

Umayon ka sa kung ano sa tingin mo ang tama sa mga mata ng iyong
minamahal...

Inuna mo ang mga bagay na makakapagpasaya sa taong mahal mo.

Ngunit paano kung dumating ulit ang sandali na kailangan mo siyang
iligtas at protektahan?

Magpapadala ka ba sa tukso ng tadhana na muling balikan ang dati mong
katauhan?

Kahit pa magdulot ito ng lamat sa inyong pagmamahalan...

Kahit pa maging banta ito ng pagkawala sayo ng taong pinakamamahal mo...
At kahit pa... kapalit nito ay ang pagkakapira-piraso ng pangarap niyong
pagsasama ng habambuhay...

****

New Jersey, United States.

Malamig ang panahon. Nakasarado ang mga bintanang salamin at pinto ng
balkonahe ng isang condominium upang huwag itong pasukin ng malamig na
hangin.

Sa tabi ng nakasarang salaming pinto ng balkonahe, may isang maliit na
pabilog na mesa at dalawang silya. Nakapatong sa mesa ang magkatapatang
plato ng steak na may tinidor at kutsilyo sa magkabilaang gilid, wine
glass, vegetable salad, isang bote ng wine at isang maliit na cake na may
kandila sa gitna. Mula sa mesa, makikita ang kabuuang tanawin at
nagagandahang ilaw sa gabi ng lungsod.

Naupo sa magkatapatang silya ang isang binata at dalaga. Binuksan ng
lalaki ang bote ng wine at sinalinan ang baso ng kaharap.

"Thank you for coming. Or else baka mag-isa ako ngayon. Thank you also
for cooking this wonderful dinner." nakangiting sambit ng binata sabay
salin din ng wine sa kanyang baso.
"No problem. I'm glad to join you on your special day."

Itinaas ng dalaga ang kanyang baso. "Cheers."

"Cheers."

"Happy 21st birthday Blake!"

"Thank you... Debbie."

Sabay inom ng dalawa sa kani-kanilang wine glass.

Inilapag ni Blake ang kanyang baso at dinampot ang kutsilyo't tinidor.
"What happened to the other guys? Are they still coming or what?"

"I don't know. Marlon said he'll just finish first his report paper coz
it's already due tomorrow while Jason naman texted me that he'll be
coming pa from New York. Susubukan niya daw humabol."

"Argh those guys are really good in lying. They are just making excuses,
siguro nasa gimikan lang ang mga yun. I've told them a week ago that I'm
planning to have a simple birthday celebration here at my place, if they
are really willing to come then they should've fixed their schedules.
Look at you, you're here eventhough you have to do a reporting in our
class tomorrow." napapailing na wika ni Blake sabay subo ng pagkain.

"Yeah you're right. Namomroblema tuloy ako kung papaano natin uubusin ang
mga niluto ko. Those two are really bad!"

Napatingin si Blake sa kasamang babae. Kung wala ito, baka nabaliw na
siya sa lungkot sa gabing iyon. Si Debbie ay kaklase niya sa Princeton
University. Isa itong Oil and Petroleum Chemist na pinadala ng kumpanya
ng kanyang lolo para mag-aral din ng management kasama niya. Babaeng-
babae ito manamit subalit may pagkabruskong kumilos kaya nga siguro halos
karamihan sa mga kaibigan nito ay mga lalaki. Pati gupit nito ay
maiksing-maiksi rin. Magaling ito maglagay ng make-up at mag-ayos ng
sarili kaya't kahit tila may panlalaking buhok, mukha pa rin itong isang
sosyaling fashionista. Maganda rin ang mukha nito kaya madalas itong
pabirong pinapahagingan ng mga lalaking kabarkada nila sa unibersidad.

"Why are you looking at me that way?" tanong nito sa kanya.

"Nothing. I've just realized kung gaano ka kabait sa akin and I really
appreciate it."

"Siyempre dahil pagdating natin sa Pilipinas, siguradong magiging amo
kita. Kaya ngayon pa lang ay sumisipsip na ako."pabirong wika ng babae
sabay bitiw nito sa hawak na tinidor at seryosong tumingin sa kausap.
"Teka bakit mukha yatang nag-eemote ka? Are you still sad? Hindi mo pa ba
nakakausap ang girlfriend mo?"
Ngumiti ng matamlay si Blake. "Yeah since yesterday. And I'm worrying to
death."

"You're overthinking, baka naman may sobrang importante lang itong ginawa
kaya hindi nakakatawag."

"Kaya nga ako nag-aalala because of that important thing na sinasabi mo.
I called her family and they were all saying that she's at work. And for
her to forget my birthday, it only means one thing. She's maybe back
doing some crazy actions and risking her life again. That's one of the
things she loves the most, and that's the only thing that will make her
forget about this day... I think I'm going crazy if I keep thinking about
it." sabay inom ni Blake ng wine upang maibsan ang pag-aalala.

"I hope you don't mind. I know we don't talk about our personal matters a
lot, but can I ask if what does she do?"

"She's a policewoman."

"Really?! Wow that's cool!"

"Yeah you have no idea how cool she is." nakangiting wika ng binata ng
may nagmamalaking mukha ngunit agad din niyang binawi ang mga ngiti. "But
unfortunately, if you fell inlove with her, the job doesn't look cool
anymore."
"At bakit naman?"

"I don't find it cool when all I do is worry. Hoping that she's not
caught up between fighting, raiding or firing guns. Alam kong nangako
siya na sa headquarters office na lang siya magduduty and I should trust
her. She's been doing that since she decided to be in this relationship.
But I don't know what's going on with me lately, I'm becoming paranoid.
Maybe its because of our distance, laging kong naiisip na malay mo the
situation calls her and she'll be tempted to be back in the field."

"How long have you been apart from each other?"

"Almost six months."

"Wow. That's still short my boy, you must really love her a lot to miss
her that way. Too bad, you still have one and a half year to spend in
Princeton so medyo mahaba-habang panahon pa ang titiisin mo."

"I know that's why I can't wait for our school break. I'm dying to fly
back to the Philippines."

"I've heard that she's older than you. How old is she?"

"Same with your age."
Tumahimik ng ilang saglit ang babae at uminom muna ito ng wine. "Do you
like older women?" nakangiting tanong nito.

"Not really. I used to date younger girls. Nagkataon lang na sa kanya ako
na-inlove. I never saw her as an older woman, all I cared was for her to
be my woman."

Muling napainom si Debbie ng alak. "She's one hell of a lucky woman for
having a man like you"

"No. I'm one hell of a lucky man for having a woman like her." tatawa-
tawang tugon ni Blake. "Cheers."

"Cheers."

Ding dong.

"Thanks God! Finally, someone is being true to his words. Akala ko buong
gabi tayo magwa-one on one dito," sabay tayo ni Debbie upang pagbuksan
ang pinto.

Pinigilan ni Blake ang kasama sa pagtayo. "Ako na. Just sit there," sabay
tungo niya sa pinto.
"Are you done with your clubbing guys?" patungkol na wika niya para sa
mga hinihintay na kaibigan habang nagbubukas ng pinto.

Pagkabukas ng pintuan ay biglang nanlaki ang kanyang mga mata nang
tumambad ang di inaasahang bisitang may dalang isang malaking maleta.
Nakabihis ito ng puting winter coat, itim na hapit na pantalon, hanggang
tuhod na brown boots na may matataas na takong, brown na gloves at kulay
pulang scarf na nakapulupot sa leeg. Nakangangang napatingin siya sa
mukha ng bisita habang tila nangangarera ang kanyang puso sa sobrang
bilis ng tibok nito. Hindi niya alam kung totoo ba ang kanyang nakikita o
nalasing na siya sa wine at naghahallucinate lamang siya. Nakasuot ang
kaharap ng malaking sunglasses, nakatali ng mataas ang mahabang buhok at
nakakapanibagong naglagay din ito ng make-up. Naghubad ito ng suot na
salamin at noon lumutang ang napakagandang mukha nito.

"A-Alex?" nahihirapang bigkas ng natutulalang si Blake.

Agad na gumuhit sa mukha ni Alex ang abot tengang mga ngiti at idinipa
niya ang mga kamay para yakapin ang gulat na gulat na kasintahan.

"Happy Birthday!"

Bago tuluyang mayakap ng dalaga ang boyfriend ay bigla itong natigilan
nang marinig ang boses ng isang babae.
"Sila na ba yan?" tanong ni Debbie.

Naglaho ang mga ngiti sa mukha ni Alex at dahan-dahan niyang binigyan ng
nagdududang mga tingin ang hindi pa rin makapagsalitang binata. Tinulak
niya ang hindi gaanong nakaumang na pintuan at doon ay nakita niya ang
isang nakatayong babae sa loob ng condo.

Biglang nagpanting ang tenga niya sa nakita at walang pasabing nagdire-
diretso siya sa loob ng unit. Nilapitan niya ang nakatayong babae at
inikutan ito nang may nakakahiwang mga titig.

"Sino ka?" tanong nito sa kanya.

"Ako dapat ang nagtatanong sayo niyan? Sino ka at anong ginagawa mo
dito?" nakangising tanong niya habang tinitingnan ang babae mula ulo
hanggang paa.

"Why would you question my presence here? Sino ka ba na basta-basta na
lamang pumapasok sa loob ng bahay ng may bahay?"

Mas lalong kumulo ang dugo niya sa sagot ng babae. Malapit na siyang
hindi makapagpigil. "Ako? Sino ako? Ako lang naman ang girlfriend ng may-
ari ng bahay na basta-basta ko na lang pinapasok!"
Saka lamang natauhan si Blake. Ang pagkakatulala niya ay dali-daling
napalitan ng pagkakataranta nang makita ang namumulang mukha sa galit ni
Alex. Nilapitan niya ang girlfriend para magpaliwanag subalit agad din
siyang napaatras nang maisip ang pwede nitong gawin sa kanya.

"Wait! Debbie don't talk back to her. You have no idea what she can do if
she gets angry. Let me do the talking." natatarantang awat niya sa noon
ay sasagot na naman sanang babae. "Alex, you're getting the wrong idea.
Debbie and I are just friends!" kabadong- kabadong paliwanag niya sa
kasintahan.

"Debbie? Friends?" sabay ikot ni Alex sa mga mata niya at nakita ang mesa
sa tabi ng balkonahe. "Ano yan romantic dinner niyong dalawa? At kulang
na lang ay mag candlelight pa kayo, yan ba ang magkaibigan lang?! Ikaw
Blake Monteverde, hindi pa man bumibilang ang isang taon na nagkakalayo
tayo pero bumabalik ka na ulit sa pambabae mo! Ano to sinusurpresa kita
pero ako pala ang masusurpresa?! Pasalamat ka bawal ang baril sa airport
kaya hindi ako nakapagdala, kung hindi baka hindi pa man ako tumatagal ng
bente-kuwatro oras dito sa amerika ay may nabaril na ako!"

Napalunok si Debbie sa narinig at unti-unting nawalan ng kulay ang pisngi
niya. Akala niya ay tipikal na babae lamang ang kanyang nakakasagutan.
Ngunit nang magsimulang rumatsada ang bibig nito ay doon niya lang
napatunayan na ito nga yata ang nilalarawang girlfriend ni Blake. Biglang
nanginig ang mga tuhod niya sa takot at nahalata niyang maging si Blake
ay hindi makalapit dito.

"M-Miss nagkakamali ka ng iniisip. I'm one of Blake's Filipino friends
from Princeton University. Magkaklase kami. Meron pa sana kaming ibang
hinihintay na darating dito tonight but unfortunately they coudn't make
it. You can even check the food that we prepared, it's good for more than
two persons." kinakabahang paliwanag ni Debbie.