Table Of ContentB I B L I O T H E CA
SCRIPTORVM GRAECORVM ET ROMANORVM
T E V B N E R I A NA
1 102
ATHENAEI NAVCRATITAE
DIPNOSOPHISTARVM
LIBRI XV
VOL. II · LIBRI VI-X
RECENSVIT
GEORGIVS KAIBEL
EDITIO STEREOTYPA
EDITIONIS PRIORIS
(MDCCCLXXXVII)
w
DE
G
BEROLINI ET NOVI EBORACI
WALTER DE GRUYTER MMIX
© Gedruckt auf säurefreiem Papier,
das die US-ANSI-Norm über Haltbarkeit erfüllt.
ISBN 978-3-598-71102-2
Bibliografische Information der Deutschen Nationalbibliothek
Die Deutsche Nationalbibliothek verzeichnet diese Publikation in
der Deutschen Nationalbibliografie; detaillierte bibliografische Daten
sind im Internet über http://dnb.d-nb.de abrufbar.
© Copyright 2009 by Walter de Gruyter GmbH & Co. KG, D-10785 Berlin
Dieses Werk einschließlich aller seiner Teile ist urheberrechtlich geschützt. Jede Verwer-
tung außerhalb der engen Grenzen des Urheberrechtsgesetzes ist ohne Zustimmung des
Verlages unzulässig und strafbar. Das gilt insbesondere für Vervielfältigungen, Überset-
zungen, Mikroverfilmungen und die Einspeicherung und Verarbeitung in elektronischen
Systemen.
Printed in Germany
Druck und Bindung: Hubert & Co. GmbH & Co. KG, Göttingen
PRAEFATIO
Non puto in parte opería praefanda esse quae in
principio necessaria ratione suum sibi locum flagitant,
sed ne quid offensui sit legentibus, hoc moneo Athe-
naeum me edere compilatorem, non scriptbres poetasve
ab ilio compilatos. Horum igitur reliquias quales
Athenaeum legisse probabile est tales repraesentavi,
ut etiam vitia aperta sive orthographica seu gramma-
tica, quae quidem imperatorie Commodi aetate vigerent,
integra relinquerem nisi ubi ipse codex vel epitome
corrigendi ansam praeberent. Athenaei autem ora-
tionem saepenumero inconcinnam nec raro magnis
hiatibus patentem etsi non erat diffìcile hic illic red-
integrare et supplere, tarnen eo cautius hac in re
agendum existimavi, quod certum est non ipsum Athe-
naei opus nobis traditum esse, sed quale sexti septi-
mive saeculi grammaticus aliquis ita contraxit ut ex
triginta libris fierent quindecim.
Codicem Marcianum (A) ipse contuli Venetiis
itemque ex epitomae libro Parisino (O), cum parato
animo bibliothecae Parisinae praefecti Gryphiam eum
misissent, diligenter enotavi quae usui esse yiderentur:
nam quod de epitomae fide olim aequo iniquius iudi-
cavi (ind. schol. Rost. 1882/3), dudum poenituit.
ÍV PBAEFATIO
In emendandis Athenaei verbis quantum debeam
Wilamowitzii mei operae amicissimae non poterunt
piene aestimare qui illius sane quam multa ac pulcra
inventa in singulis fere paginis probata vel relata le-
gunt; ñeque enim potui adnotare quotiens ill e falsa
ut abicerem, vera ut invenirem dux mihi extiterit et
auctor: etiam alios confido meritas illi gratias habi-
turos esse.
Mus(uri), Cas(auboni), Schw(eighaeuseri), Di(n-
dorfii), Mein(ekii), Iac(obsii), Pors(oni), Dobr(aei),
Cob(eti), Herw(erdenii), Wilam(owitzii), aliorum no-
mina compendile haud obscuris significavi; quae Κ
littera insignita habentur, mea sunt.
Scribebam Argentorati
mense Octobri a. h. s. LXXXVI.
9
'Επειδή απαιτείς βννεχώς απαντών, εταίρε Τιμά-222
χρατες, τα παρά τοις δειπνοβοφιβταϊς λεγόμενα, καινά
riva νομίζων ημάς ενρίΰχειν, vitoμνήβομεν βε τα παρά
'Αντιψάν ει λεγόμενα ¿ν Ποιήϋει (II90 Κ) τόνδε τον
6 τρόπον
μαχάριόν έβτιν ή τραγωδία
ποίημα χατά πάντ', εί' γε πρώτον of λόγοι
νπό των θεατών εΐβιν έγνωριβμένοι,
πρϊν χαί τιν' ειπείν νπομνηβαι μόνον
10 6 δεί τον ποιητην. ΟΙδίπονν γαρ φω b
τα δ' αλλα πάντ Ιβαδιν b πατήρ Λάιος,
μητηρ Ίοχάϋτη, Ο-υγατερες, παίδες τίνες,
τί πείβεδ' οντος, τί πεποίηχεν. αν πάλιν
εΐπτ) τις 'Αλχμέωνα, χαί τα παιδία
15 10 πάντ' εν&νς εί'ρηχ', οτι μανείς άπεχτονε
την μητε'ρ', άγαναχτών δ' "Αδραΰτος εϋ&έως
η£ει πάλιν τ' άπειβι
£πει&' οταν μηδέν δννωντ ειπείν ετι,
χομιδί] δ' άπειρηχωβιν ¿ν τοις δράμαΰιν, c
^ TON €IC Λ ΑΡΧΗ TOV IÄ 1> πάν»', ης ye Hirschig
9 mod' C: <¿s A 10 fort. ΟΙδίπονν γ' αν φώ μόνον 14 'AXiι-
μαίωνα AC 17. 18 τaniiaifr' οταν A: corr. S 19 άπιιρη-
ν,όαιν A: corr. Di
Athenakus II.
2 S
16 αΐρουβιν ωβπερ δάχτυλον την μηχανήν,
xal τοις &εωμενοιβιν όποχρώντως êχει.
223 ημΐν δε ταντ ουκ εβτιν, άλλα πάντα δει
ενρεΐν, ονόματα χαινά,
χαπειτα τα διωχημένα δ
20 πρότερον, τ à νυν παρόντα, την χαταΰ τροφην,
την είββολήν. αν εν τι τούτων παραλίπ?]
Χρεμηζ τις η Φείδων τις, έχβυρίττεται'
Πηλεΐ δε ταϋτ' 0·εδτι xal Τενχρω ποιεΐν.
Λίφιλος δ' έν 'Ελαιωνηφρουροϋβι (II549 Κ)· 10
ώ τόνδ' έποπτενουβα xal χεχτημένη
Βραυρώνος ιερού &εοφιλέβτατον τόπον,
b Λητούς ¿¡ιός τε τοξόδαμνε παρ&ένε,
ώς οί τραγφδοί φαΰιν, οίς εί-ουβία
6 εΰτίν λέγειν άπαντα xal ποιεΐν μόνοις. 15
2. Τιμοχλής ò χωμωδιοποιος κατά πολλά χρηΰί-
μην είναι λέγων τω βίω την τραγφδίαν φηβΐν ¿ν
Λιοννβιαξούΰαις (II453 Κ)·
ώτάν, αχουβον, ην τί 0οι μέλλω λέγειν,
ίίν&ρωπός έβτι ζώο ν έπίπονον ψνβει, 20
xal πολλά λυπήρ' 6 βίος έν έαυτώ φέρει,
παραψυχας ουν φροντίδων ανεύρετο
e 5 ταύτας' ο γαρ νονς των Ιδίων λή&ην λαβών
προς αλλοτρίω τε ψυχαγωγηθείς πά&ει
μεθ' ηδονης απήλθε παιδευτείς αμα. 25
τους γαρ τραγωδους πρώτον, εΐ βούλει, ΰχίπει
ώς ώφελοϋΰι πάντας. 6 μεν ων γαρ πένης
10 πτωχότερον αυτού χαταμα&ών τον Τήλεφον
4.5 fort, (καινά πράγματα, | καινούς Ιόγονς) 7 καν tv Wilam
παραλείπηι Α : corr. C 8 ψιδων Α 16 de ο C 19 ίοκώ
Xèynv Stob. fl. 124, 19 22 yovv AC: corr. Stob àvevçaro AC
€ 3
γενόμενον ηδη την «ενίαν φΰον φέρει.
ò νόθων δϊ μανιχώς Άλχμέων' έβχέψατο '
οφ&αλμιά τις, εΐβΐ Φινείδαι τυφλοί,
τέ&νηχέ τφ παις, η Νιόβη χεχούφιχε. d
6 15 χωλός τις έβτιν, τον Φιλοχτητην ορά.
γέρων τις ατυχεί, χατέμα&εν τον ΟΙνέα.
απαντα γαρ τα μείζον' η πέπον&έ τις
άτυχήματ' άλλοις γεγονότ' έννοονμενος
τας αυτός αΰτοϋ βνμφοράς §äov φέρει.
10 3. χαί ήμεΐς ου ν, ω Τιμόχρατες, άποδίδομέν 0οι τα
των δειπνοβοφιΟτών λείψανα χαί οϋ did ο μεν, ώς 6
Κο&ωχίδης φηβΐ φήτωρ (3,83) Λημοβ&ένην χλεύαζαν,
og Φιλίππου 'Λ&ηναίοις 'Αλόννηβον δίδοντος βυνε- e
βούλευε μή λαμβάνειν, ει δίδωΰιν άλλα μη άποδίδωΰιν.
15 όπερ 'Αντιφάνης iv Νεοττίδι (II 80 Κ) παιδιαν τέ-
μενος έρεβχηλεΐ τόνδε τον τρόπον
ο δεβπότης δ\ πάντα τα παρα τον πατρός
άπέλαβεν ωΰπερ έλαβε ν. Β. ηγάπηβεν αν
το ρημα τούτο παραλαβών Λημοβ&ένης.
•20"Αλεξις 0ε ¿ν Στρατιώτη (II373 Κ)·
απόλαβε
τουτί. Β. τι τοϋτο δ' έβτίν; Α. ο παρ' υμών έγώ
παιδάριον έλαβον αποφέρων ηχω πάλιν.
Β. πώς; ούχ άρέΰχει 6οι τρέφειν, Α. ουκ Εατι γαρ f
25 5 ημέτερον. Β. ούδ' ήμέτερον. Α. αλλ' έδώχατε
ΰμεϊς έμοί τούτ'. Β. ούδ' έδώχαμεν. Α. τί δαί;
Β. άπεδώχαμεν. Α. το μη προβηχόν μοι λαβείν,
2 τι μανικό ν Stob 'Αλκμ,αίων' AC 3 ο tot φινίόαι Α:
corr. C 6 χατοίμα&ε A: corr. C 8 rj ¿¡Uots A: corr. C
22 τοϋτο δ' ίατϊ ti A: corr. Kock 26 δαί Herrn: δέ A
27 άποδίδωχαμ,ίν A: corr. Cae Ιμοί A: corr. Mein
4 S
xal έν Άδελφοΐς (II299 Κ) ·
έγώ δέδωχα γαρ tí τανταις ; είπε μοι.
Β. ούχ, άλλ' άαέδωχας ένέχυρον έήπον λαβών.
22¿Αναζίλας ài έν Ενανδρία (II265Κ)'
xal rag παλαίϋτρας δωΰω. Β. μα την γην, μη ffv γε 6
δώς, άλλ' άπόδος. Α. xal δη φέρουα' έί-έρχομαι.
Τιμοκλης δ' ¿ν "Ηρωΰιν (II467 Κ)·
ονχονν κελεύεις νυν με πάντα μάλλον η
τ à προβόντα φράξε ιν. Β. πάνν γε. Α. δ ράβω τοϋτό, (toi.
xal πρώτα μεν (Soi «ανβεται Λημοβ&ενης 10
όργιξόμενος. Β. 6 ποιος 6 Βριάρεως;
5 Α. ó τους χατααέλτας τάς τε λόγχας έβ&ίων,
b μιβών λόγους αν&ρωπος ovôh πώποτε
άνζί&ετον ειπών ουδέν, άλλ' "Αρη βλέπων,
χατά τους ουν προειρημένους ποιητάς xal αυτοί τα 15
επόμενα τοις προειρημένοις αποδίδοντες xal ου δίδοντες
τα άχόλου&α λέζομεν.
4. έπειβήλ&ον ουν ημΐν παίδες πλή&ος οβον ¿χ&ν-
ων φέροντες δαλαββίων λιμναίων τε έπΐ πινάκων αργυ-
ρών, ώς &·αυμάβαι μετά του πλούτου xal την πολυτέ- 20
λειαν μονονουχί γαρ καϊ τάς Νηρηίδας ώψωνήχει. χαί
e χις τών παραβίτων xal κολάκων έφη τον Ποβειδώ
πέμαειν τω Νιττουνίω ημών τους Ιχ&νς ού δια τών
έν τη 'Ρώμη ίβον ΐβφ τών τον Ιχ&υν πωλούντων,
άλλα τους μίν ¿ξ 'Αντίου κεχομίβ&αι, ετέρους δ' έχ 2ό
Ταραχινών xal τών καταντικρύ νήβων Ποντίων, άλλους
δ' έχ Πύργων" πόλις δ' αΰτη Τυρρηνική, οί γαρ έν
4 ίΰανδρείαι Α 6 τάς παίαιάς (seil, ίμβάάας) Κ δώαω Mein:
αοι Α 8 με Elmsl: μετά Α 10. 11 χαί πρώτα μίντοι (fort, μίν δή)
navasxaC αοι Βρίάρεως | όργιζόμενος. Β. ò ποίος ούτος Βριάρεως ;
Elmsl 18 vjrcçqpvisooovDobr 21 ¿·ψωνήτ(ίΐΑ: oorr. C 23 Νεπτον-
νίφ ζ 23.24 velut τών ¿v xr¡ Ρώμ·η κερν,ώπων των Ιχ&ϋςπωλονντων
