Table Of ContentМИНИСТЕРСТВО СЕЛЬСКОГО ХОЗЯЙСТВА
И ПРОДОВОЛЬСТВИЯ РЕСПУБЛИКИ
БЕЛАРУСЬ
ГЛАВНОЕ УПРАВЛЕНИЕ ОБРАЗОВАНИЯ,
НАУКИ И КАДРОВ
УЧРЕЖДЕНИЕ ОБРАЗОВАНИЯ
«БЕЛОРУССКАЯ ГОСУДАРСТВЕННАЯ
СЕЛЬСКОХОЗЯЙСТВЕННАЯ АКАДЕМИЯ»
ДУХОВНО-КУЛЬТУРНЫЕ ЦЕННОСТИ
И ЦИВИЛИЗАЦИОННЫЙ ВЫБОР
ГОСУДАРСТВА
Материалы
XI Международной научной конференции
студентов и магистрантов
«Научный поиск молодежи XXI века»,
посвященной 170-летию Белорусской государственной
сельскохозяйственной академии
(Горки 2-4 декабря 2009г.)
Горки 2010
МИНИСТЕРСТВО СЕЛЬСКОГО ХОЗЯЙСТВА
И ПРОДОВОЛЬСТВИЯ РЕСПУБЛИКИ
БЕЛАРУСЬ
ГЛАВНОЕ УПРАВЛЕНИЕ ОБРАЗОВАНИЯ,
НАУКИ И КАДРОВ
УЧРЕЖДЕНИЕ ОБРАЗОВАНИЯ
«БЕЛОРУССКАЯ ГОСУДАРСТВЕННАЯ
СЕЛЬСКОХОЗЯЙСТВЕННАЯ АКАДЕМИЯ»
ДУХОВНО-КУЛЬТУРНЫЕ ЦЕННОСТИ
И ЦИВИЛИЗАЦИОННЫЙ ВЫБОР
ГОСУДАРСТВА
Материалы
XI Международной научной конференции
студентов и магистрантов
«Научный поиск молодежи XXI века»,
посвященной 170-летию Белорусской государственной
сельскохозяйственной академии
(Горки 2-4 декабря 2009г.)
Горки 2010
УДК 316.722 (063)
ББК 71я431
Д 85
Сборник трудов сверстан и отпечатан с материалов, представленных на электрон-
ных носителях. За достоверность информации, представленной в статьях, ответствен-
ность несут авторы статей.
Компьютерная верстка Масейкиной А.В.
Д 85 Духовно-культурные ценности и цивилизационный выбор
государства: Материалы XI Международной научной конференции
студентов и магистрантов «Научный поиск молодежи XXI века», по-
священной 170-летию Белорусской государственной сельскохозяйст-
венной академии.
Рецензенты: Герасимович А.А., канд. ист. наук, доцент
Ивчик В.В., ст. преподаватель
УДК 316.722 (063)
ББК 71я431
©Составление. Коллектив авторов, 2010
©Учреждение образования
«Белорусская государственная
сельскохозяйственная академия», 2010
Духовно-культурные ценности и цивилизационный выбор государства
УДК 355.92 ―1941/1945‖(476.4)
АЛЁХНА С.Ю.
ВЫПРАБАВАННЕ ВАЙНОЙ
Навуковы кіраўнік – ГУСАРАВА Г.А. – кандыдат гіст. навук, дацэнт
УА ―Беларуская дзяржаўная сельскагаспадарчая акадэмія‖,
Горкі, Рэспубліка Беларусь
У выступленні Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь А.Р. Лукашэнкі на
ўрачыстым сходзе, прысвечаным 65-гадавіне вызвалення Рэспублікі
Беларусь ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў і Дню Незалежнасці
Рэспублікі Беларусь азначалася, што ―… мы не зможам зберагчы
дзяржаву, калі цверда не засвоім запаведзі гісторыі. Самая галоўная з
іх у тым, што веліч і стойкасць народа вызначаюцца не матэрыяльнымі
рэсурсамі, а яго сілай духу і згуртаванасцю…‖ 1 .
Гераічную старонку ў гісторыю Вялікай Айчыннай вайны ўнеслі
партызаны і падпольшчыкі Глушчыны. У першыя дні вайны Палескі
абкам КП(б)Б накіраваў у Глускі раѐн групу камуністаў:
П.Р. Чарнушына, К.Ф. Пінчука, У.М. Шваякова, М.Б. Храпко,
В.М. Багдановіча і інш. Перад імі ставілася задача стварэння
падпольных партыйных і камсамольскіх арганізацый, галоўная задача
якіх – мабілізацыя народа на бязлітасную расправу з ворагам,
арганізацыя партызанскага руху.
У барацьбу з ворагам уключаліся рабочыя, сяляне, інтэлігенцыя,
камсамольцы і камуністы. У канцы чэрвеня 1941 г. фашысты захапілі
Глускі раен, і адразу ж сутыкнуліся з мужнасцю і стойкасцю мясцовага
насельніцтва. Простыя, кволыя на выгляд жанчыны-тэлефаністкі
Глускага перагаворнага пункта, не пакінулі сваіх месцаў і, не
зважаючы на бяспеку, працягвалі інфармаваць абкам партыі аб
абстаноўцы, звязываліся з кіраўніцтвам раѐна. Ужо ў першыя дні
вайны на тэрыторыі раѐна быў створаны Глускі знішчальны батальѐн,
які ажыццяўляў знішчэнне варожай тэхнікі і жывой сілы праціўніка. У
групу падрыўнікоў увайшлі С.В. Махарька, які да вайны працаваў
старшынѐй Слаўкавіцкага сельсавета, К.К. Каваленка – загадчык
аргінструктарскага аддзела Глускага райкама партыі, камсамолец
В. Катарскі – справавод райваенкамата і іншыя. Толькі на тэрыторыі
Глускага і Парыцкага раѐнаў з 6 па 9 ліпеня 1941 г. было падбіта каля
30 нямецкіх танкаў і бронемашын.
У канцы 1941 г. – пачатку 1942 г. на Глушчыне на аснове былых
знішчальных батальѐнаў, якія ствараліся з мясцовага насельніцтва для
барацьбы з нямецкімі дэсантнікамі і дыверсантамі, пачаўся актыўны
працэс стварэння партызанскіх атрадаў, падпольных груп і
3
Научный поиск молодежи XXI века. Вып. XI
арганізацый. Абапіраючыся на мясцовых жыхароў Жалвінецкага
сельсавета, П.Р. Чарнушын за кароткі час здолеў стварыць падпольную
арганізацыю, якая пачала актыўна дзейнічаць ужо ў канцы 1941 г. У яе
ўваходзілі падпольшчыкі Ф.Ц. Мішур, В.А. Чабан, М.І. Храпко,
Я. Марголін, В.П. Бабіч, В.Л. Мішур і інш. Подпольныя арганізацыі
былі створаны і дзейнічалі таксама ў Бярозаўскім, Каткаўскім і іншых
сельсаветах.
Застаўшыся на акупіраванай тэрыторыі, камуніст, былы старшыня
калгаса ―Чырвоны пуцілавец‖ Апанас Мікалаевіч Тоўсцік пачаў
Вялікую Айчынную вайну самастойна, не чакаючы ўказанняў і
цыркуляраў, па абавязку свайго сумлення. К канцу лета 1941 г. вакол
А.М. Тоўсціка склалася патрыятычная падпольная група, у якую
ўвайшлі яго сыны Мікалай і Аркадзь, камуністы, камсамольцы і іншыя
патрыѐты з вѐсак Сцяпанаўка, Чыкілі, Старое Сяло. Яны, як і іх важак,
збіралі на месцах баѐў зброю. Так патрыѐты набылі 5 куляметаў,
5 аўтаматаў, 40 вінтовак, шмат гранат і патронаў. Потым усѐ гэта
перадалі партызанам.
У вѐсцы Крукаўшчына мясцовую моладзь згуртаваў для
падпольнай работы М.М. Залескі, сакратар камсамольскай арганізацыі,
настаўнік пачатковай школы. Падпольшчыкі збіралі зброю, звесткі для
партызан, запісвалі праслуханыя па радыѐпрыѐмніку паведамленні аб
становішчы на фронте, выпускалі і распасюджвалі лістоўкі, вялі
агітацыйную работу сярод насельніцтва, пры зручных выпадках
знішчалі фашыстаў і іх памагатых. Доўгі час паспяхова дзейнічала
падпольная арганізацыя ў вѐсцы Старое Сяло, якой кіраваў старшыня
мясцовага калгаса А.С. Чабан, нелегальныя групы і арганізацыі
дзейнічалі таксама ў Завалочыцах, Гарадку і іншых вѐсках.
Падпольная работа аб’яднала людзей розных нацыянальнасцей,
узростаў, прафесій, партыйных і беспартыйных, мужчын і жанчын –
усіх, каму былі дарагія свабода і незалежнасць роднай зямлі.
З кожным днѐм узрастала масавая барацьба супраць германскіх
рабаўнікоў. Асобае месца ў гэтай барацьбе займаў партызанскі рух.
Узброенныя партызанскія фарміраванні наносілі ўдары па варожых
камунікацыях, гарнізонах, праводзілі дыверсіі на чыгунках. Так,
группа падрыўнікоў атрада імя С.М. Будзѐннага на працягу аднаго
месяца пусціла пад адхон варожыя эшалоны на чыгунцы Слуцк –
Асіповічы. Пазбягаючы ўдараў партызан, акупанты вымушаны былі
спыніць рух па дарозе Чырвоная Слабада – Бабруйск.
У жніўні 1942 г. атрадамі Шантара, Бумажкова, Пакуша, Храпко,
Краўца былі разбіты варожыя гарнізоны ў вѐсках Халопенічы, Сла-
бодка, Бярозаўка, Харомцы, Катка. У лістападзе 1942 г. была паспя-
4
Духовно-культурные ценности и цивилизационный выбор государства
хова праведзена аперацыя па ўзрыву маста праз раку Пціч аб’яд-
нанымі намаганнямі партызанскіх атрадаў М. Бумажкова, Д. Гуляе-ва,
А. Патрына і іншых. Стратэгічна важная для ворага чыгунка на
18 сутак выйшла са строю, а з улікамі знішчэння на гэтай магістралі
іншых мастоў, рух на ѐй перарваўся больш чым на тры тыдні. Калі
улічыць, што да ўзрыву маста па чыгунцы праходзіла штодзѐнна па
25–30 цягнікоў у бок фронту, то за час перарыву руху праціўнік не
змог прапусціць па гэтай дарозе больш за 500 эшалонаў.
У ходзе барацьбы з ворагам партызаны вызвалялі населеныя
пункты, аказывалі падтрымку часцям Чырвонай Арміі. Так, у ходзе
стратэгічнай аперацыі ―Баграціѐн‖ актыўна ўзаемадзейнічалі
партызанскія брыгады Глушчыны – 255-я брыгада пад каман-даваннем
У.З. Пуцяты, 121-я брыгада імя А.Ф. Брагіна і войскі 1-га Беларускага
фронту. Партызанамі праводзілася велізарная растлумачальная работа
сярод насельніцтва Глушчыны. Друкава-ным органам Глускага
райкама партыі стала газета ―Сацыя-лістычная вѐска‖, а яе рэдактарам
быў зацверджаны С.Ф. Шумоўскі. Усяго ў тыле ворага было
выпушчана 5700 экзэмпляраў газеты і надрукавана 12500 экзэмпляраў
лістовак на розныя тэмы.
Сѐння мы так даражым уласным жыццѐм, што нам цяжка ўявіць,
што калісьці быў час, калі для людзей уласнае жыццѐ было на другім
плане, а на першым – свабода краіны. І дзеля гэтай свабоды жыццѐм
асабістым гатовыя ахвяраваць. І гэта маральная вышыня, якая была ў
душы воінаў тых гадоў, гэта тая планка, якой сѐння маладыя людзі
павінны дасягнуць.
ЛІТАРАТУРА
1. Л у к а ш э н к а, А.Р. Прамова на урачыстым сходзе, прысвечаным 65-гадавіне
вызвалення Рэспублікі Беларусь ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў і Дню Неза-лежнасці
Рэспублікі Беларусь / А.Р. Лукашэнка // Звязда. 2009. 4 ліпеня. С. 1.
2. Памяць: гіст.-дакум. хроніка Глускага раена / пад рэд. Н.А. Дзянісавай і інш..
Мінск: БЕЛТА, 1999. С. 640: іл.
5
Научный поиск молодежи XXI века. Вып. XI
УДК 316.723
АРАКЧЕЕВА К.С.
РЭПЕРЫ КАК СОВРЕМЕННАЯ МОЛОДЕЖНАЯ СУБКУЛЬТУРА
Научный руководитель – КАДАНЧИК Г.Е. – кандидат филос. наук, доцент
УО «Белорусская государственная сельскохозяйственная академия»,
Горки, Республика Беларусь
Субкультура рэперов существует достаточно долго на территории
нашей страны и на данный момент переживает сложный момент инте-
грации в мир шоу-бизнеса и поп-культуры. По общему мнению данная
субкультура является одним из элементов «вестернизации» «глобаль-
ного мира».
Начинать историю рэпа, необходимо с разъяснения определенных
нюансов. Рэп или Реп (оба написания являются правильными) является
одним из трех течений субкультуры Хип-хопа. Термины «рэп» и «хип-
хоп» часто употребляют как синонимы, что приводит к ошибочному
пониманию и запутывает. Первое обозначает музыкальный стиль, а
второй относится к субкультуре в целом. Само словосочетание «хип-
хоп» отражает определенную «прыгучесть» ритма, своеобразные тан-
цевальные стили, которые позволяют его четко отличить от популяр-
ного в то время стиля «Диско».
Рэп имеет три классификации: «быстрый рэп» (один рэпер разгова-
ривает с другим); «жизненный» рэп (часто содержит мат); «коммерче-
ский рэп» (хип-хоп, r`n`b и танцевальный рэп). Родиной репа считается
Нью-Йорк. Рэперы этого города не признавали значимым рэп из дру-
гих мест, часто называя его «детским», «отстоем» и т.п. 2, с.48 . Кон-
фронтация не ограничивалась словесными нападками, битва шла на
уровне потребителя. Диски «Западного побережья» (Лос-Анджелес) не
пускались на полки магазинов, на радиостанции и кабельные каналы
«восточного побережья».
В рэпе, как и в любом музыкальном направлении, существует масса
разнообразных стилей, которые объединяет в большинстве случаев
либо их происхождение, либо смешение определенных схожих компо-
нентов взятых из различных музыкальных направлений. Возможно,
эти различия четко видимы лишь непосредственно для самих «созда-
телей» того или иного течения, но для стороннего наблюдателя, часто
не имеющего особого представления о конкретной стилистике какой-
либо молодежной группы, эти границы смазаны. Именно поэтому
«обывателями» субкультура рэпа воспринимается как объединение
молодежи, с определенными незначительными расхождениями (на-
пример, в названиях групп), как некая «толпа одинаковых и непонят-
6
