Table Of ContentSTOICORVM VETERVM
FRAGMENTA
COLLEGIT
HANS VON ARNIM
VOLVMEN II
CHRYSIPPI FRAGMENTA
LOGICA ET PHYSICA
EDITIO STEREOTYPA
EDITIONIS PRIMAE (MCMIII)
K G SÄUR MÜNCHEN · LEIPZIG 2004
SAMMLUNG WISSENSCHAFTLICHER COMMENTARE
Bibliografieche Information Der Deutschen Bibliothek
Die Deutsche Bibliothek verzeichnet diese Publikation in der
Deutschen Nationalbibliografie; detaillierte bibliografische Daten sind
im Internet über http://dnb.ddb.de abrufbar.
© 2004 by K. G. Säur Verlag GmbH, München und Leipzig
Printed in Germany
Alle Rechte vorbehalten. All Rights Strictly Reserved.
Jede Art der Vervielfältigung ohne Erlaubnis des Verlages ist unzulässig.
Gesamtherstellung: Strauss Offsetdruck, Mörlenbach
ISBN 3-598-74256-8
Praefatio.
Operis, quo Stoicorum vetervun fragmenta et testimonia colligere
conatus sum, primum in lucem emitto volumen alter urn, quod Chry-
sippi logica et physica fragmenta complectitur et cum general! Stoi-
corum doctrina componit. Volumen tertium eiusdem Chrysippi mo-
ralia, successorum Chrysippi, qui quidem ante Panaetium fuerunt,
omnia fragmenta complexum, nunc prelo traditur. Subsequetur pri-
mum volumen, quod ad Zenonem et Cleanthem et utriusque diacipulos
pertinet. Praemittentur primo volumini totius operis prolegomena.
Indices Stoicorum res et verbs, illustrantes seorsum edentur totumque
absolvent.
Scribebam Vindobonae mense Septembri 1902
J. ab Arnim.
Conspectus capitum,
Pagina
De Chrysippi vita et scriptis testimonia n. 1—34 1
Ghrysippi placita cum general! Stoicornm doctrina composite . is
Prolegomena philosophiae n. 35—44 15
Pare I. Logic* n. 46—51 18
Cap. I. De cognitione doctrina 21
§ 1. Περί φανταδίας η. 52—70 21
§ 2. Περί κΐσ&ήΰεως η. 71—81 26
§ 3. Περί έννοημάτων η. 82—89 28
§ 4. Κατάληψις, έπιατήμη, τέχνη η. 90—101 29
§ 5. Περί ξητήοεως η. 102—104 32
§ 6. Περί κριτηρίου η. 106—121 33
Cap. II. Dialectica n. 122—136 38
Papyrus 1020 editor 40
Α. Περί Σημαινόντων η. 136—165 43
Β. Περί Σημαινομένων η Αεκτ&ν η. 166—171 48
§ 1. Περί εναντίων καΐ αντικειμένων κκΐ οτερητικ&ν η. 172—180 49
Papyrus Letronnii «ερί άποφατικών editur 62
§ 2. Λεκτά ελλιπή η. 181—185 58
§ 3. ρί εΠ ώ»τχελ αυτοτελών η. 186—192 60
§ 4. Περί αξιωμάτων (περί απλών αξιωμάτων) η. 193—206 a . .. 62
§ δ. Περί ων τ ούχ απλών αξιωμάτων η. 207—220 68
§ 6. Περί ΰημείον η. 221—223 72
§ 7. Περί ορό« η. 224—230 74
§ 8. Περί λόγων καΐ δυλλογιομων η. 231—269 76
§ 9. Περί ΰοφιβμάτων λύαεως η. 270—287 89
Cap. III. De rhetorica n. 288—298 95
Χρνΰίππον Λογικών Ζητημάτων Α editur 96
Pare D. Physica ill
Cap. I. Physicae doctrinae fundamenta ill
§ 1. De duobus principiis, materia et causa n. 299—328 Ill
§ 2. Τινά, οντά, οΰτινα η. 329—335 117
§ 3. De causis n. 336—356 118
§ 4. De corporibus (Quid sit corpus. Sola corpora esse. Tria ge-
nera corporum) n. 367—368 123
§ 5. Quattuor categoriae n. 369—376 124
§ 6. Ποιότητες, ποια, Ιδίως ποια n. 376—398 126
§ 7. Π&ζ έχοντα et προς τί πως τα νοχέ η. 399—404 131
§ 8. Primae qualitates n. 405—411 133
CONSPECTUS CAPITUM. V
Pagina
§ 9. Quattuor elementa n. 412—438 136
§ 10. Πνενμα, τόνος, ί!-ις η. 439—462 144
§ 11. De mixtione n. 463—481 151
§ 12. De infinita divisione n. 482—491 158
§ 13. De motu n. 492—500 160
§ 14. De loco et inani n. 501—508 162
§ 15. De tempore n. 509—521 164
Cap. II. De Munde 167
§ 1. Differre inter se το it&v et ro 8lov n. 522—526 167
§ 2. Duae notiones vocabuli κόομος η. 526—529 168
§ 3. Mundus "est unus n. 530—533 170
§ 4. Finitum ease mundum et nnittun sed circumdatum inani infi-
nite n. 534—546 170
§ 5. Mundus globosus et stabilis n. 547—557 173
§ 6. Quae eint partes mundi et quo ordine n. 658—673 176
§ 7. Γενητύς δ κόΰμ,ος η. 674—578 179
§ 8. Quomodo ortus sit mnndua n. 579—584 179
§ 9. Mundum esse interiturum n. 585—595 181
§ 10. Conflagrations et restaurationis mundi aeternae vices n. 596—632 183
§ 11. Mundus est animal rationale n. 633—645 191
Cap. III. De caelestibus et meteoris . . · 195
§ 1. De terra n. 646—649 195
§ 2. De sole n. 660—666 195
§ 3. De luna n. 666—680 198
§ 4. De aetris n. 681—692 200
§ 6. De anni partibus n. 693—696 201
§ 6. De meteoris n. 697—707 202
Cap. IY. De animalibus et plantis 204
§ 1. De plantis n. 708—713 204
§ 2. De brutis animalibus n. 714—737 205
§ 3. De natura hominis n. 738—772 210
Cap. Υ. De anima hominis 217
§ 1. De substantia animae n. 773—789 217
§ 2. Argumentis probatur animam esse corpus n. 790—800 . . .. 219
§ 3. Motus animae n. 801—803 221
§ 4. Anima refrigeratione orta n. 804—808 222
§ 5. Anima non immortalis, eed morti superstes n. 809—822 . . .. 223
§ 6. De partibus animae et facultatibus n. 823—833 225
§ 7. De animae principal! n. 834—849 227
§ 8. Quomodo sensus fiant n. 850—862 230
§ 9. De visu et auditu n. 863—872 232
§ 10. Pars animae genitalis n. 873—874 234
§ 11. De affectibus n. 875—878 234
§ 12. Chrysippi περί ψυχής librorum reliquiae n. 879—911 236
Cap. YI. De Fato 264
§ 1. Fati definitiones n. 912—927 264
§ 2. Fatum divinum n. 928—933 267
§ 3. Una vis omnia movens n. 934—938 268
VI CONSPECTUS CAPITUM.
Pagina
§ 4. Vaticinatio probat fati necessitatem n. 939—944 270
§ 5. Infinita series causarum n. 945—961 272
§ 6. Omne enuntiatum Terum ant falsum n, 952—965 275
§ 7. Confatalia (Αργός λόγος) η. 966—968 277
§ 8. Fatum et possibilitas n. 959—964 279
§ 9. Fatum et fortuna n. 966—973 280
§ 10. Fatum et liberum arbitrium n. 974—1007 282
Cap. Π.Υ De natnra deorum n. 1008 299
§ 1. Πό»εν &εών Ιννοιαν tia ov &ν&ρα>ποι η. 1009—1010 299
§ 2. Esse deos argumentis probatur n. 1011—1020 301
§ 3. Qualis sit deus n. 1021—1027 305
§ 4. Deum esse corpus n. 1028—1048 306
§ 6. Deum mutabilem esse n. 1049—1056 309
§ 6. Deum non esse forma humana n. 1057—1060 311
§ 7. De love et lunone n. 1061—1075 312
§ 8. De ceteris deis popularibus n. 1076—1100 315
§ 9. De daemonibus n. 1101—1105 320
Cap. Till. D« providentia et natnra artifice 322
§ 1. Esse providentiam argumentis probatur n. 1106—1126 . . .. 322
§ 2. Mundumesse urbem(veldomum)beneadministratamn. 1127—1131 327
§ 3. Naturam esse artificem n. 1132—1140 328
§ 4. Mundum esse opus providentiae n. 1141—1151 330
§ 5. Anrma.Ha (et plantas) propter hominum ut itatem facta esse
n. 1152—1167 332
§ 6. Cur mala sint, cum sit providentia n. 1168—1186 335
Cap. IX. De divinatione 342
§ 1. Esse divinationem, si di sint et providentia n. 1187—1195 . . 342
§ 2. De somniis n. 1196—1206 343
§ 3. De artificiosa divinatione n. 1207—1216 346
De Chrysippi vita et scriptis testimonia.
l Diog. Laert. VII 179. Χρύβιππος Απολλώνιου Σολεύς η
Ταρϋεύς, ως Αλέξανδρος εν Λιαδοχαΐς, μα&ητής Κλεάνθους, ούτος
πρότερον μεν δόλιχον ήβχει, έπειτα άχούΰας Ζήνωνος τ) Κλεάν&ους,
ως Λιοχλής χαί οι πλείους, έ'τι τε ζώντος άπέΰτη αυτόν »αϊ ούχ ο s
τυχών έγενετο »ατά φιλοβοφίαν άνήρ ευφυής *<** οξύτατο? εν παντι
μέρει ούτως ωβτε »αϊ εν τοις πλείβτοις διηνέχ&η Λαός Ζήνων«, άλλα
»αϊ προς Κλεάν&ην, ώ xal πολλάχις έλεγε μόνης της των δογμάτων
διδαβχαλίας χρήξειν, τάς δε αποδείξεις αυτός εύρήβειν. μετενόει μεν-
τοι οπότε προς αντον άποτείνοιτο, ωδτε ΰυνεχες προφέρεβ&αι ταϋτα' ίο
^ώ δε τ&λλα μαχάριος πέφυ»' άνήρ
πλην εις Κλεάν&ην τοϋτο δ1 ούχ εύδαιμονω.
οϋτω δ* επίδοξος εν τοις διαλεχτιχοΐς έγενετο, ωβτε δοχεΐν τους
πλείους ότι ει παρά δεοίς fy [ή] διαλεχτιχή, ύχ ο αν ην άλλη ή ή
Χρυβίππειος' πλεονάβας δΐ τοις πράγμαΰι την λέζιν ου »ατώρ&ωΰε. is
πονικώτατός τε παρ' οντινοϋν γε'γονεν, ως δήλος έχ των βυγγραμμά-
των αύτοϋ' τον άρι&μον γαρ υπέρ πέντε χαι έπταχόβιά έβτιν. έπλή-
&υνε δ^ αυτά πολλάχις υπέρ του αύτοϋ δόγματος έπιχειρων »αϊ π&ν
το ύποπεβον γράφων χαι διορ&ούμενος πλεονάχις πλείΰτη τε των
μαρτυριών παρα&έβει χρώμενος' ωβτε αι χ επειδή ποτέ 'έν τινι ων τ so
Συγγραμμάτων παρ' ολίγον την Εύριπίδου Μήδειαν ολην παρετί&ετο
χαί τις μετά χείρας είχε το βιβλίον, προς τον πυ&όμενον τι αρά εχοι,
£φη „Χρυβίππου Μήδειαν". »αϊ 'Απολλόδωρος δε 6 Άδηναιοξ εν τ%
ΰυναγωγγι των δογμάτων, βουλόμενος παριΰτάνειν, ότι τα Έπιχούρου
οίχεία δυνάμει γεγραμμένα χαί άπαρά&ετα οντά μυρίω πλείω έοτί των κ
Χρυβίππου βιβλίων, φηδίν ούτως αυτί} τη λέξει· „ε£ γαρ τις άφέλοι
των Χρυβίππου βιβλίων οβ' αλλότρια παρατέ&ειται, χενος αύτω 6
14 ή om. BPD. || άλλη τ\ν (hoc ord.) BPFD. || ή om. BPD. 16 δήλον
PFD. 17 a (pro ν)ότυα oin. αρ γ BPD. 26 τ% om. BPFD || άψΐλεΐ Β
άφέλη Υ.
2 CHRYSIPPI VITA.
χάρτης χαταλελείψεται." xal ταντα μεν Απολλόδωρος, η δ% ααρε-
δρενονβα πρεββντις αντω, ως φηβι Λιοχλής, ϋλεγεν ως πενταχοβίονς
γράφει δτίχονς ημερηβίονς. Έχάτων δε φηβιν έλ&είν όν τυα επί φιλο-
βοφίαν της ονβίας αυτόν της πατρώας είξ το βαβιλιχον άναληφ&είΰης.
5 Ην δε xal το βωμάτιον ευτελής, ως δηλον έχ τον ανδριάντας τον εν
Κεραμειχω, ος βχεδόν τι νποχεχρνπται τω πληοίον ίππεΐ. ο&εν
αντον ο Καρνεάδης Κρνψιππον έ'λεγεν (secuntur apophthegmata).
183. Τέλος δε 'Λρχεοιλάω xal Λαχ-νδΐ}, χα&ά φηβι Σωτίων εν τω
όγδόω πκραγενόμενος εν 'Λχαδημία βννεφιλοβόφηβε' δι' ην αίτίαν
ίο χαι χατά ης τ βννη&είας xal νπερ αντής έπεχεέρηβε' xal Λ€ρΙ
μεγε&ών χαι πλη&ων τη των 'Λχαδημαϊχων βνβτάβει χρη-
βάμενος.
Τοντον εν τω ωδείω βχολάζοντά φηβιν "ΕρμίΛΛος επί δνβίαν
vicb των μα&ητών χλη&ήναι' εν&α προβενεγχάμενον γλνχνν αχρατον
is αι χ ΐλιγγιάΰαντα πεμπταΐον άπελ&εΐν έ% άν&ρώπων^ τρία xal έβδομή-
χοντα βιώϋαντκ έ'τη, χατά την τρίτην xal τετταραχοΰτην xal έχατοοτήν
Όλνμπιάδα, χα&ά φηβιν 'Απολλόδωρος εν Χρονιχοΐς (sequitur Laertii
epigramma). ενιοι δε φαΰι γε'λωτι 0ν0χε&έντα αντον τελεντήβαι' 'όνου
γαρ τα βϋχα αντω φαγόντος^ είπόντα τη γραΐ διδόναι αχρατον έπιρ'-
20 ροφήβαι τω ονω, ναερχαγχάβαντα τελεντήβαι.
Λοχεΐ δε νπερόπτης τις γεγονέναι. τοβαντα γονν βνγγράψας
ονδενΐ των βαβιλέων προοπεφώνηχεν ήρχεΐτό τε γραϊδίω μόνω, χα&ά
χαι Δημήτριος εν Όμωννμοις φηβί. Πτολεμαίον τε προς Κλεάνδην
έπιβτείλαντος η αντον έλ&εΐν η πέμψαι τινά, Σφαϊρος μεν άπήλ&ε,
25 Χρνοιππος δε περιεΐδε. μεταπεμψάμενος δε τονς ης τ αδελφής νιεΐς,
Άριβτοχρέοντα χαι Φιλοχράτην, αννεχρότηβε. χαι πρώτος έ&άρ'ρηβε
βχολήν εχειν νπαι&ρον εν Λνκείω, χα&άπερ 6 προειρημένος Δημήτριος
ιβτορεϊ.
Lucian. Macrob. 20 Χρνβιππος %ν αι χ όγδοήχοντα (seil, έτη
30 εξηβεν).
la Strabo XIV p. 671. γεγόναΰι d' άνδρες εν&ένδε (seil. Solis) ωντ
ονομαΰτων Χφύβιππός τε ο Στωϊχος φιλόΰοφος, πατρός ων Τα^οέως ίχεΐ&εν
μετοιχήΰαντος etc.
1 χαταλείι/jfrat F. 2 z/toxifiiijs Γ. 3 γςάφοι BPD || ij&iv BPF.
4 ctdhov D. 6 ijtjtio&tv P, corr. Ps. 8 Ά^εβίλκι Β. || Λακνδει BPF.
11 Άχαδημ,Μων BP. || araatt F ένοτύαΐΐ D. 14 προαενεχ&έντα BFD et fort.
P ante corr. 16 καΐ ίκατοοτήν om. BPF. βιώααντα %τη τά ακ ην τ τρίτην καΙ
ήν τσοκαραττίτ Όλ. γ' καΐ ο' FD. 24 άποατείΐαντος BFD, idem Ρ ante corr.
25 νπερεΐδε D. 26 Φιλοκράτη BP. 27 έϋ·ά^ρηαεν nuiftgiov (B νπκι9ςον)
ΰχολην ίχειν (hoc ord.) BP νπκί&ριον etiam D. || &ακ ά xal B, idem fort. P
ante corr. καδάπες καΐ F. || προγεγςαιιμ,ένος P. 32 TarsenBem Chrysippum
intellegit Dio Prus. or. XXXIII § 53.
CHBYSIPPI VITA. 3
Ifo Galenus Protrept. 7 p. 8,22 Kaibel. τις γαρ <(ν>α ην Σταγίρων
λόγος, il μη it' Άριδτοτέλην, τις δ' αν Σόλων, εΐ μη δι "Αρατόν τε και
Χρύδιππον.
Solinus 38, 9 p. 181 ed. M. Heliopolis antiquum oppidum Ciliciae
fuit, patria Chrysippi, Stoicae sapientiae potentissimi. 5
2 Ind. Stoic. Here. col. XXXVm. και ταλλ' ομοίως ε(π$)ατ\τεν, αλλά
καΐ Ιπι (τ ν)ή Ι δγρλην altl ην τ (α )ύ ήν τ | ωραν ίζηει αι κ δμοί\ως άπελύετο,
&δτε μη\(δένα) διαψεύδεδ&αι των \ (γν)ωρίμων etc. (Ad Chrysippum haec
pertinere probabile est).
Col. XXXIX, 3. γεγραμ(μ£)να περ(1 δικ)αι \ οαύνης. 6. tjj (ίέ θ'ακ ίο
η) \ μέραν (δ}ιαίτ(τ] | ος τατώ (και | τατος έ\γένετο.
3 Ind. Stoic. Here. col. XL πε^ρι τη(ν φυλακην) ης τ ΰχη\νής ίχας-
(έτ ^)ί,ε μένονΰα \ κατά (τ ν)ή Ιξ &$%ηζ ον τ \ βίου τά(ζιν. Ο$)τε γας άμί\-
ος δ οπότε ΰχοίη χςείαν \ ον&ένα ()ί;η(σίον)ίχ αύτω \ (ύ)πο&εϊ(ν)αι' (η$ο)ς τε
τκ\ναγχαΐα α.νι(βτκ)μενος \ ()θακ«ά £ρ νγια(ίνΰ>ν etc. 15
3 a Pausanias 117, 2. Εν de τω γυμνααίω ης τάγοςας άπέχοντι ου πολύ,
Πτολεμαίου δε από του χατααχευαΰαμένου καλουμένω, λί&ου τέ είϋίν Έςμαϊ
9έας a£tot και ο τε Λίβυς Ίόβας ίνταϋ&α κείται καΐ Χςύΰιππος 6
Σ ο λεν ς.
3b Plut. de Stoic, repugn, cp. 2 p. 1033 e. Άριΰτοχςεων γονν, & »ο
Χφυαίππου μαθητής καΐ οΐχΐΐος εικόνα χαλκην άναβτηλώΰας ένέγςαψε τόδε
το ελεγεΐον.
τόνδε νέον Χφύβιππον Άφίατοχςέων άνε&ηκε
τ&ν Άκαδημιακ&ν βτφαγγαλίδων κοπίδα.
4 Quintilianus instit. orat. XTT 7, 9. at si res familiaris amplius »
aliquid ad usus necessaries exiget, secundum omnium sapientium leges
patietur sibi gratiam referri, cum et Socrati collatum sit ad victum et
Zenon, Cleanthes, Chrysippus mercedes a discipulis acceptaverint.
5 Ind. Stoic. Here. col. XLI. λέγετ(αι) δ' είναι ταύτα' ως ουδείς
αν | εκείνον οντε ταχέως με\τ* άλλων εΐδεν η των ά|κροατών και ζηλωτών \ so
και βε . . . .
6 Diog. Laert. VII 183. ούτω d' ην φςονηματίας (ό Χ^ύΰιππος)
ωΰτ^ Ιφομένου τινός' τίνι ΰυβτήβω ον τ /υ ν"ο ειπείν' „ίμοί" εΐ γας υπελάμ-
η
βανον εϊναί τίνα Ιμοϋ βελτίονα, πας' αύτω αν έγω Ιφιλοδόφουν." ο9εν
φααΐν in αντοΰ λεχ&ηναι. (κ 495) 85
οίος πέπννται, τοι δε ΰκιαι άΐΰδουΰι'
και'
ει μ1)) γαρ ην Χρ/νδιππος, ουκ αν ην ΰτοά.
7 Diog. Laert. VII 183. ίν μέντοι ταϊς οΐνώΰεδιν ηΰύχαξε παρα-
φεςόμενος τοις βκέλεδιν, ωΰτ ειπείν την δονλην' „Χρυδίππου μόνα τα δκέλη Μ
μεδΰει".
11 μετριώτατος καΐ έγχρκτέατατος Comparetti. 13 Serva Chryeippi
(Diog. Laert. VII 181. 183. 185) manet in consueto vitae ordine, quia ille aegro-
tna officiis eius non eget. 21 libros Aristocreonti a Chrysippo dedicates vide
n. 15 et 17, ipsius Aristocreontis librum n. 12. 28 Cf. fragmentum «epl βίων
ΠΙ η. 701. 30 seil. Chrysippum. 33 αΐ κ αρ γ ει BPFD. 35 uvrm F.
38 mine versum Carneades Diog. Laert. IV 62 ita variasse dicitur: ει μ,η γας ην
s, υκ ο κν ην έγω.
4 CHRYSIPPI VITA ET SCRIPTA.
8 Diog. Laert. VII 182. πάλιν δε επεί τις ζητών καταμόνας αντω
διελέγετο ενδτα&&ς, Ina δε 9εωρων προδιόντα οχλον ηρχετο φιλονικεΐν ε'φη
(Bur. Or. 253. 54)
ο'ι'μοί) καδίγνητ', όμμα δον ταράδδεται'
6 ταχνς δε μετέ&ον λύαβαν άρτίως φρονων.
9 Diog. Laert. VTI 182. προς δε ον τ κατεζανιδτάμενον Κλεάν&ονς
διαλεκτικον και προτείνοντα αντω δοφίδματα' „πέπανβο, είπε, παρέλκων τον
πρεδβύτερον κπο των πραγματικωτέρων, ημΐν δε τοις νέοις ταύτα προτί&ει."
10 Diog. Laert. VII 182. ούτος ονειδιδ&είς υπό τίνος ότι ουχί παρά
ίο Άρίδτωνι μετά πολλών δχολάζοι' „ει τοις πολλοίς, είπε, προδεϊχον, ούχ αν
Ιφιλοδόφηδα".
10a Dio Chrysost. Or.ΙΠ ΧΧΧ§ 53 (V. I p. 312, 16 Am.) (Tarsi)
των γαρ Ιν&άδε δεινών τίνα λέγονδιν εις τίνα πόλιν (Ιλ9ειν} αντο τούτο
έργον πεποιημένον, ωΰτε εύ&νς εΐδέναι τον τρόπον εκάϋτον και διηγεΐο&αι
16 τα πςοαόντα, και μηδενός όλως κποτυγχάνειν ότι oirog μεν ανδρείος,
οΰτος δε δειλός, οΰτος δε άλαξών, οΰτος δε νβριΰτης ^ κίναιδος η μοιχός,
ως ουν &αυμαΰτος ην ίπιδεικννμένος και ονδαμη διημάρτανε, προΰάγουδιν
αντω ακληρόν τίνα το δώμα και δύνοφρνν ίίν&ρωπον, αύχμώντα καΐ φαύλως
διακείμενον και ίν ταΐς %ερδί τύλονς έχοντα, φαιόν τι και τραχύ περιβεβλη-
80 μένον ίμάτιον, δαδύν ίως ων τ δφνρων αι κ φαύλως κεκαρμένον' καϊ τούτον
ηξίονν ειπείν οδτις ην. δ δε ως πολνν χρόνον £ώρα, τελευταΐον οκνων μοι
δοκεϊ το παριΰτάμενον λέγειν ονκ εφη ζννιέναι, και βαδίξειν αυτόν Ικελενδεν.
ήδη δε αποχωρών πτάρννται' κακείνος εν&νς κνεβόηδεν ως ε'ιη κίναιδος.
11 Seneca de constantia sapientis 17, 2 Chrysippus ait quendam
S5 indignatum, quod illtun aliquis vervecem marinum dixerat.
12 Ind. Stoic. Here. col. XLVI, 1. . a νοδών "Τλλος Σολεύς, ον καϊ
Σφαίρω προεδχολακέναι φηδιν Άριΰτοκρίων εν ταΐς Χρνδίπ(πον) ταφαΐς.
4ιαφάν(ΐ))ς \ . . . νίτης.
Col. XLVn, 3. Απελλής \ (ο 6ρ)μήδας (Ιπ"Α)ρι(δ)τόβον \ (λο)ν διενε-
30 γ . . . . ς, Ήρα\κλείδης Σφ(αίρω) 'Λρκε\δΙλα) Άριδτο(βούλω) \ (πρ)&τον
(ίΰχολακώς), Ά(ριδ} \ τοκ(ρ)έων.
Supplementa col. XLVII. sunt B cheleri, nisi quod πρότερον Ιδχο-
λακως ille.
13 Diog. Laert. VII 189. Έπεϊ δε ενδοξότατα τα βιβλία ίδτίν αύτω
35 (seil. Chrysippo), εδοζέ οι μ αι κ ην τ προς είδος αναγραφην αυτών Ινταϋ&α
καταχωρίδαι' και εδτι τάδε.
Ι. Αογικοϋ Tostov (τον περί την Λιάρ&ρωδιν των λογικών 'Εννοιών}.
9εδεις λογικοί
των τον φιλοδόφον δκεμμάτων
40 ορών διαλεκτικών προς Μητρόδωρον α'β'γ'δ'ε'ζ'
2 ecribendum: ίπειτκ St. \\ seil. Chrysippus. 5 CCQTI ΰωφςον&ν Eur.
7 seil. Chrysippus || πεςιέλχων Β παρέλκων («ρ in litura) Ps. 8 ήμ,ίν Sk τα
τοιαύτα πρότεινε τοις νέοις Β. 9 seil. Chrysippus. 10 de Aristonis disci-
pulorum copia cf. I n. 338. 13 De Cleanthe eadem narrat Diog. Laert. Cf.
h. o. I n. 618. 30 fortasse διενε%&είς. 37 supplevi secundum ethicorum par-
ticulam primam. F in hoc catalogo plurima omittit, quae adnotanda non duxi.
88 λογικά αϊ κ BPFD.
