Efsane - Marie Lu

300 Pages·2014·1.19 MB·Turkish

by  Marie Lu

Pegasus Yayınları: 836
Gençlik: 132
Efsane
Marie Lu
Özgün Adı: Legend
Yayın Koordinatörü: Berna Sirman
Editör: Sibel Yıldız
Düzelti: İlker Sönmez
Sayfa Tasarımı: Cansu Gümüş
Film-Grafik: Mat Grafik
Baskı-Cilt: Alioğlu Matbaacılık
Sertifika No: 11946
Orta Mah. Fatin Rüştü Sok. No: 1/3-A
Bayrampaşa/İstanbul
Tel: [phone]
1. Baskı: İstanbul, Nisan 2014
ISBN: 978-605-343-274-6
Türkçe Yayın Hakları © PEGASUS YAYINLARI, 2014
Copyright © Xiwei Lu, 2011
Bu kitabın Türkçe yayın hakları Akçalı Telif Hakları Ajansı aracılığıyla
Penguin Group (USA) Inc.'in alt yayıncısı olan Penguin Young Readers
Group'un bir dalı olan G. P. Putnam's Sons'tan alınmıştır.
Tüm hakları saklıdır. Bu kitapta yer alan fotoğraf/resim ve metinler Pegasus
YayıncılıkTic. San. Ltd. Şti.'den izin alınmadan fotokopi dâhil, optik,
elektronik ya da mekanik herhangi bir yolla kopyalanamaz, çoğaltılamaz,
basılamaz, yayımlanamaz.
Yayıncı Sertifika No: 12177
Pegasus Yayıncılık Tic. San. Ltd. Şti.
Gümüşsüyü Mah. Osmanlı Sk. Alara Han
No: 11/9 Taksim/İSTANBUL
Tel: [phone] (pbx) Faks: 0212 244 23 46
www.pegasusyayinlari.com / [email protected]
MARIE LU
EFSANE
İngilizceden Çeviren:
Sefa Emre İlikli
PEGASUS YAYINLARI
“Hakkında yapılan abartılı reklamları hak ediyor.”
—New York Times
İÇİNDEKİLER
Künye
Giriş
Bölüm 1
1. Kısım DAY
2. Kısım JUNE
3. Kısım DAY
4. Kısım JUNE
5. Kısım DAY
6. Kısım JUNE
7. Kısım DAY
8. Kısım JUNE
9. Kısım DAY
10. Kısım JUNE
11. Kısım DAY
12. Kısım JUNE
13. Kısım DAY
14. Kısım JUNE
15. Kısım DAY
16. Kısım JUNE
17. Kısım DAY
18. Kısım JUNE
19. Kısım DAY
20. Kısım JUNE
21. Kısım DAY
22. Kısım JUNE
Bölüm 2
23. Kısım DAY
24. Kısım JUNE
25. Kısım DAY
26. Kısım JUNE
27. Kısım DAY
28. Kısım JUNE
29. Kısım DAY
30. Kısım JUNE
31. Kısım DAY
32. Kısım JUNE
33. Kısım DAY
34. Kısım JUNE
35. Kısım DAY
36. Kısım JUNE
37. Kısım DAY
38. Kısım JUNE
39. Kısım DAY
40. Kısım JUNE
TEŞEKKÜRLER
LOS ANGELES, KALİFORNİYA
AMERİKA CUMHURİYETİ
NÜFUS: 20,174,282
BÖLÜM BİR
IŞIKTA YÜRÜYEN
ÇOCUK
DAY
ANNEM ÖLDÜĞÜMÜ DÜŞÜNÜYORDU.
Tabii ki ölmedim ama böyle düşünmesi onun için daha
güvenliydi. Ayda en az iki kere, Los Angeles şehir merkezinin
her yerine dağılmış JumboTron ekranlarında "Aranıyor"
posterimin yayınlandığını görüyordum. Orada pek yersiz
duruyordu. Ekranlarda gösterilenlerin çoğu mutlu resimlerdi:
açık mavi bir gökyüzü altında gülümseyen çocuklar, Golden
Gate Harabeleri önünde poz veren turistler, neon renklerdeki
Cumhuriyet reklamları. Aynı zamanda Koloni karşıtı
propagandalar da yer alıyordu. İlanlarda: "Koloniler
topraklarımızı istiyor,” yazıyordu. "Ellerinde olmayanı
istiyorlar. Evlerinizi zapt etmelerine izin vermeyin! Davayı
savunun!”
Ardından benim suç duyurum çıkıp rengârenk ihtişamıyla
JumboTron'ları aydınlatıyordu:
CUMHURİYET TARAFINDAN ARANIYOR
DOSYA NO: 462 1 VB - 3233 “DAY”
----------------------
SALDIRI, KUNDAKLAMA, HIRSIZLIK, ORDU
MALINA ZARAR VERME VE SAVAŞ
ÇABALARINI ENGELLEME SUÇLARINDAN
ARANMAKTADIR. TUTUKLANMASINI
SAĞLAYACAK BİLGİYİ VEREN KİŞİYE 200,000
CUMHURİYET NOTU ÖDÜL.
Duyurumun yanında her seferinde farklı bir fotoğraf
oluyordu. Bir keresinde fotoğraftaki gözlüklü ve kızıl rengi,
kıvırcık saçları olan bir çocuktu. Başka birinde siyah gözlü ve
dazlak bir çocuktu. Bazen siyahi, bazen beyaz tenli, bazen
esmer ya da kahverengi ya da akıllarına her ne geliyorsa o
oluyordum.
Başka bir deyişle, Cumhuriyet’in benim neye benzediğim
hakkında en ufak bir fikri bile yoktu. Genç olduğum ve
parmak izimi taradıklarında veri tabanlarında eşleşen bir
sonuç bulamamaları dışında hakkımda hiçbir şey bilmiyor
gibi görünüyorlardı. İşte bu yüzden benden nefret ediyorlardı,
işte bu yüzden ben ülkedeki en tehlikeli değil, en çok aranan
suçluydum.
Akşamın erken saatleri olmasına rağmen dışarısı zifirî
karanlık olmuştu bile. JumboTron'ların saçtığı ışık su
birikintilerinden yansıyordu. Üç kat yukarıda, parçalanmış bir
pencerenin pervazında oturuyordum, paslanmış çelik
çubukların ardında gözlerden uzaktaydım. Burası eskiden bir
apartmandı ama artık kaderine terk edilmişti. Odanın
zemininde kırılmış lambalar ve cam kırıkları vardı, duvarların
boyası soyulmuştu. Bir köşede Seçmen Primo’nun eski bir
portresi yüzü yukarı dönük şekilde yerde duruyordu. Burada
kimin yaşamış olduğunu merak ettim; kimse seçmenimizin
portresini öylece yerde bırakacak kadar çıldırmış olamazdı.
Saçım genelde olduğu gibi, eski bir şapkanın içine tıkılmış
haldeydi. Gözlerim yolun karşısındaki tek katlı küçük eve
odaklanmıştı. Ellerim boynumdaki kolye üzerinde gidip geldi.